تفاوت home و house در انگلیسی
نکات ریز و ظریف در یادگیری زبان انگلیسی می تواند نشان دهنده سطح زبان شما باشید بسیار از کسانی که قصد شرکت در آزمون آیلتس را دارند. گاهی نمره پایینی در بخش رایتینگ آیلتس و اسپیکینگ آیلتس به دست می آورند که دلیل اصلی آن توجه نکردن یا نا آگاهی از این ظرافت های زبانی است یکی از این نکات که فراوان پرسیده می شود تفاوت home و house است که در این درس کوتاه به آن می پردازیم.
ما از house برای اشاره به یک ساختمان استفاده می کنیم. به مثال زیر توجه کنید:
They’re building six new houses at the end of our road.
آنها در انتهای جاده ما شش خانه جدید می سازند.
وقتی به بودن در خانه شخصی اشاره می کنیم، می توانیم کلمه خانه را حذف کنیم و از ساختار زیر استفاده کنیم:
at + ملکی
at + the + ملکی
به مثالهای زیر توجه کنید:
We stayed overnight at Mike’s. (at Mike’s house)
ما یک شب را در خانه مایک ماندیم.
We’re going to be at the Jacksons’ this evening. Want to come with us? (at the Jacksons’ house)
امروز عصر در خانه جکسون ها خواهیم بود. می خواهید با ما بیایید؟
نکته: ما از home به صورت شخصی و احساسی تر برای اشاره به محل زندگی شخصی استفاده می کنیم. home معمولاً به ساختمان اشاره نمی کند. ما اغلب home را با حرف اضافه at بیان می کنیم.
به مثالهای زیر توجه کنید:
It’s not very big but it’s my home.
خیلی بزرگ نیست اما خانه من است.
Why don’t you phone her now? I think she’s at home.
چرا الان بهش زنگ نمیزنی؟ من فکر می کنم او در خانه است.
When we talk about the building we live in, we use house not home:
نکته: وقتی در مورد ساختمانی که در آن زندگی می کنیم صحبت می کنیم، از house استفاده می کنیم نه home.
به مثال زیر توجه کنید:
Our dog stays in the house with us.
سگ ما در خانه با ما می ماند.
Not: Our dog stays in the home with us.
نکته: ما معمولاً از the یا a یا توصیف کننده دیگر برای home استفاده نمی کنیم مگر اینکه به طور کلی در مورد خانه ها صحبت کنیم.
به مثالهای زیر توجه کنید:
A lot of energy can be saved in the home by making small changes such as turning off lights.
با ایجاد تغییرات کوچک مانند خاموش کردن چراغ ها می توان انرژی زیادی را در خانه ذخیره کرد. (انرژی را می توان در همه خانه ها ذخیره کرد)
نکته: از home به عنوان قید با افعال حرکتی مانند get, go, come, arrive, travel, drive استفاده می کنیم. نباید از to استفاده کنیم.
به مثالهای زیر توجه کنید:
I’m going home now. I’m really tired.
الان دارم میرم خونه من واقعا خسته هستم.
Not: I’m going to home now.
Would you like me to drive you home?
میخوای با ماشین برسونمت خونه؟
Not: Would you like me to drive you to home?
home را می توان به عنوان یک اسم قابل شمارش برای اشاره به مکانی که افراد یا حیوانات در آن زندگی می کنند و توسط افرادی که بستگان یا صاحبان آنها نیستند مراقبت می شود استفاده کرد.
به مثالهای زیر توجه کنید:
There’s a home for the elderly at the end of our street.
در انتهای خیابان ما خانه ای برای سالمندان وجود دارد.
We got our dog from the local dogs’ home.
ما سگمان را از خانه سگ های محلی گرفتیم.
home به معنی محل سکونت با حرف اضافه to استفاده کرد.
به مثالهای زیر توجه کنید:
Jamaica is home to over two million people.
جامائیکا محل سکونت بیش از دو میلیون نفر است.
The forest is home to a wealth of wildlife.
این جنگل زیستگاه حیات وحش فراوانی است.
Arizona is home to the Grand Canyon.
آریزونا محل قرارگیری گرند کنیون است.
تفاوت دیگر home و house این است که house در نقش فعلی
در نقش فعلی به معنی “قرار دادن” و “مسکن دادن” و “نگهداری کردن” اما home اینگونه نیست.
به مثالهای زیر توجه کنید:
He housed her in the old house.
او را در خانه قدیمی مسکن داد.
The collection is housed in a fine building.
این مجموعه در ساختمانی زیبا قرار دارد.
The museum is housed in the Old Court House.
این موزه در خانه دادگاه قدیمی قرار دارد.
The books were housed in glass-fronted cases.
کتاب ها در جعبه های شیشه ای قرار گرفته بودند.
All the books were housed in the library.
همه کتاب ها در کتابخانه نگهداری می شد.
مطالعه مقالات زیر پیشنهاد می شود:
