آموزش زمان ها در زبان انگلیسی
انواع زمانها در زبان انگلیسی
زمان فعل ایجاد تغییرات در فعل برای نشان دادن زمان انجام عمل است: در گذشته، حال یا آینده. هنگامی که چهار جنبه دستوری سادهٍ، استمراری، کامل و کامل استمراری را با گذشته، حال و آینده ترکیب کنید، در نهایت به دوازده زمان فعل اصلی در انگلیسی می رسید. اگر چهار جنبه دستوری را با گذشته، حال و آینده و آینده در گذشته ترکیب کنید به شانزده زمان فعل اصلی در انگلیسی می رسید. دانستن زمان‌های افعال برای صحبت و نوشتن صحیح انگلیسی ضروری هستند، اما ممکن است گیج کننده باشند. در این درس، به بررسی زمان‌های انگلیسی، از جمله زمان استفاده از آنها و نحوه ساخت آنها، با مثال‌های فراوان خواهیم پرداخت. در زبان انگلیسی، به طور کلی انواع زمانها عبارتند از:
1. حال ساده (Simple Present)
2. گذشته ساده (Simple Past)
3. آینده ساده (Simple Future)
4. حال کامل (Present Perfect)
5. گذشته کامل (Past Perfect)
6. آینده کامل (Future Perfect)
7. حال استمراری (Present Continuous)
8. گذشته استمراری (Past Continuous)
9. آینده استمراری (Future Continuous)
10. حال کامل استمراری (Present Perfect Continuous)
11. گذشته کامل استمراری (Past Perfect Continuous)
12. آینده کامل استمراری (Future Perfect Continuous)
زمان فعل چیست؟
زمان فعل نشان می دهد که یک عمل چه زمانی انجام شده است و همچنین مدت زمان وقوع آن را نشان می دهد. زمان های اصلی افعال گذشته، حال و آینده هستند. اما برخی دستورنویسان معتقد به وجود چهار زمان اصلی گذشته، حال و آینده و آینده در گذشته هستند.
به غیر از زمان، اطلاعات دیگری نیز در فعل وجود دارد که جزئیات بیشتری را ارائه می‌دهد، مانند مدت زمانی که عمل رخ داده است. این جنبه های دستوری عبارتند از زمان ساده، زمان استمراری، زمان کامل، و زمان کامل استمراری.
لیست زمان افعال: در زبان انگلیسی چند زمان وجود دارد؟
زمان استاندارد در زبان انگلیسی زمان حال است که معمولاً فقط شکل ریشه فعل است. زمان گذشته و آینده اغلب نیاز به تغییر یا اضافات به فرم ریشه دارند، مانند پسوند –ed برای زمان گذشته و فعل کمکی will برای آینده.
با این حال، برای هر یک از زمان های گذشته، حال و آینده، چهار جنبه مختلف وجود دارد که جزئیات بیشتری را اضافه می کند. به عنوان مثال، زمان استمراری نشان می دهد که یک عمل در حال انجام است. می توان از آن در حال (she is sleeping)، گذشته (she was sleeping) یا آینده (she will be sleeping) استفاده کرد.
همانطور که گفته شد برخی دستورنویسان زمان آینده در گذشته را هم در نظر می گیرند که با افزودن آن چهار حالت دیگر هم خواهیم داشت: حال کامل استمراری، گذشته کامل استمراری، آینده کامل استمراری، و آینده در گذشته کامل استمراری
| زمان | ||||
| حال | گذشته | آینده | آینده در گذشته | |
| حالت فعل | ||||
| ساده | حال ساده | گذشته ساده | آینده ساده | آینده در گذشته ساده |
| استمراری | حال استمراری | گذشته استمراری | آینده استمراری | آینده در گذشته استمراری |
| کامل | حال کامل | گذشته کامل | آینده کامل | آینده در گذشته کامل |
| کامل استمراری | حال کامل استمراری | گذشته کامل استمراری | آینده کامل استمراری | آینده در گذشته کامل استمراری |
ابتدا به قالب دوازده گانه زمان ها و سپس به حالت شانزده گانه زمانها خواهیم پرداخت
زمان های گذشته، حال و آینده
گذشته، حال و آینده تقسیمات اصلی زمان در زبان انگلیسی هستند. حال نمایانگر اعمالی است که اکنون اتفاق می‌افتد، در حالی که گذشته نمایانگر اعمالی است که زودتر اتفاق افتاده‌اند و آینده اعمالی را توصیف می‌کند که بعدا اتفاق خواهند افتاد.
زمان ساده
زمان ساده یک جنبه دستوری است که به اشکال عادی زمان های گذشته، حال و آینده اشاره دارد. برخلاف سایر جنبه ها، هیچ اطلاعات جدیدی اضافه نمی کند. زمان های ساده ساده ترین شکل فعل هستند و کمترین قوانین را دارند.
زمان کامل
تعریف زمان کامل کمی پیچیده تر است. برای اقداماتی استفاده می‌شود که به سایر نقاط زمانی مرتبط هستند، اعم از تکمیل شده یا در حال انجام.
به عنوان مثال، در جمله من از کودکی فوتبال بازی کرده ام (I have played soccer since I was a child)، زمان کامل نشان می دهد که این عمل به طور مداوم در گذشته اتفاق افتاده و هنوز هم در زمان حال اتفاق می افتد. در مقابل، در جمله من در کودکی فوتبال بازی می کردم (I played soccer when I was a child)، زمان گذشته ساده نشان می دهد که این عمل فقط در گذشته اتفاق افتاده است و هیچ ارتباطی با زمان حال ندارد.
در زمان های کامل از صرف فعل کمکی have با قسمت سوم فعل اصلی استفاده می کنیم.
زمان استمراری
ما از زمان‌های استمراری برای اعمالی که برای مدتی قبل از اتمام اتفاق می‌افتند، استفاده می‌کنیم. به عنوان مثال، آنها تمام شب را مطالعه می کنند (They are studying all night) به این معنی است که مطالعه ساعت ها قبل از اتمام آن طول می کشد.
لطفاً توجه داشته باشید که معمولاً از زمان استمراری با افعالی مانند want, love, have و need استفاده نمی شود.
در زمان استمراری از صرف فعل کمکی be همراه با فعل با شکل –ing استفاده می‌شود.
زمان استمراری کامل
وقتی زمان کامل و استمراری را با هم ترکیب می کنید، زمان استمراری کامل به دست می آید که مانند زمان کامل است، با این تفاوت که اقدامات مداومی را که در یک دوره زمانی اتفاق می‌افتند را توصیف می‌کند.
در ساخت زمان کامل استمراری از صرف فعل کمکی have، فعل کمکی been (قسمت سوم be) و فعل اصلی به شکل ing استفاده می شود.
دوازده زمان فعل در گرامر انگلیسی
انواع زمان های حال
حال ساده
حال ساده ابتدایی ترین زمان انگلیسی است. برای اعمال فردی یا اعمال معمولی در حال حاضر استفاده می شود.
اغلب حال ساده فقط ریشه فعل است بدون تغییر یا اضافات. استثنای اصلی در این مورد زمانی است که فاعل سوم شخص و مفرد باشد. در این حالت پسوند –s را اضافه می کنید. اگر فعل به o، ch، sh، th، ss، gh یا z ختم شود، –es را اضافه کنید. اگر فعل به صامت و y ختم می شود (و فاعل سوم شخص مفرد است)، y را حذف کرده و –ies را اضافه کنید.
Today I feel like I am a millionaire!
امروز احساس می کنم یک میلیونر هستم!
My brother carries the groceries while my sister stays on the couch.
برادرم مواد غذایی را حمل می کند در حالی که خواهرم روی مبل می ماند.
حال کامل
[have/has] + [past participle]
اگرچه بسیار رایج است، اما زمان حال کامل یکی از دشوارترین زمان های فعل انگلیسی است. برای توصیف کارهای مختلف استفاده می شود، از جمله:
- یک اقدام در حال انجام که در گذشته آغاز شده و هنوز تکمیل نشده است
- همان عمل چندین بار در گذشته انجام شده و احتمالاً تکمیل خواهد شد
- اقدامی که اخیراً انجام شده است (به همراه just یا now)
- یک اقدام ناتمام که انتظار می رود به پایان برسد (منفی)
علاوه بر این، حال کامل را می توان برای تأکید بر اهمیت یک عمل تکمیل شده، به ویژه کاری که در طول زمان اتفاق افتاده است، استفاده کرد.
We have tricked him every April Fool’s Day since we were kids.
ما از بچگی هر روز اول آوریل او را فریب داده ایم.
My niece has grown so much this year!
خواهرزاده من امسال خیلی بزرگ شده!
حال استمراری
[am/is/are] + [present participle]
از حال استمراری برای نشان دادن یک عمل در حال وقوع یا در آینده نزدیک استفاده کنید.
I am reading The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy for the fifth time!
من برای پنجمین بار دارم کتاب «راهنمای کهکشان» را می خوانم!
We are eating pizza tonight.
امشب داریم پیتزا میخوریم
حال کامل استمراری
[have/has] + [been] + [present participle]
حال کامل استمراری یک عمل مداوم در زمان حال را نشان می دهد که در گذشته آغاز شده است. اغلب برای تأکید بر طول زمان استفاده می شود.
We have been waiting for over an hour!
بیش از یک ساعت است که منتظریم!
The team has been practicing nonstop for the tournament.
این تیم برای مسابقات بدون وقفه تمرین کرده است.
انواع زمان های گذشته
گذشته ساده
از گذشته ساده برای نشان دادن اقدامات انجام شده در گذشته، بدون تاکید اضافی استفاده می کنیم.
نکته: برای افعال باقاعده، زمان گذشته ساده را با اضافه کردن پسوند –ed به انتهای فعل می سازید (یا فقط –d اگر فعل زمان گذشته به e ختم می‌شود).
اما مراقب افعال بی قاعده باشید. اینها از قوانین عادی پیروی نمی کنند و به اشکال منحصر به فرد خود برای زمان گذشته ظاهر می شوند. برای مثال زمان گذشته فعل بی قاعده go فعل went است.
Regular verbs: I picked up the glass, but it dropped from my hand.
لیوان را برداشتم، اما از دستم افتاد.
Irregular verbs: This morning I went to the store, but I forgot the milk.
امروز صبح به مغازه رفتم اما شیر را فراموش کردم.
گذشته کامل
اگر در مورد دو عمل متفاوت در گذشته صحبت کنید و بخواهید نشان دهید که یکی قبل از دیگری اتفاق افتاده است، از گذشته کامل، استفاده می کنیم.
[had] + [past participle]
She had arrived at the office before she realized it was Sunday.
قبل از اینکه بفهمد یکشنبه است به دفتر رسیده بود.
I ran to my car when I noticed my wife had left already.
به سمت ماشینم دویدم که متوجه شدم همسرم قبلاً رفته است.
گذشته استمراری
[was/were] + [present participle]
از گذشته استمراری برای نشان دادن یک عمل در حال انجام در گذشته استفاده کنید، به خصوص اگر آن عمل با عمل دیگری قطع شده باشد. همچنین برای اعمال معمولی که در گذشته اتفاق افتاده است، استفاده می شود. معمولاً با قیدهایی مانند always یا عبارات قیدی مانند all the time استفاده می شود.
My dog was whimpering in his sleep when the TV woke him up.
سگ من در خواب زمزمه می کرد که تلویزیون او را بیدار کرد.
As kids, my friends and I were always getting into trouble.
من و دوستانم در کودکی همیشه درگیر مشکلات بودیم.
گذشته کامل استمراری
[had] + [been] + [present participle]
زمان گذشته کامل استمراری دقیقاً مانند زمان گذشته کامل استفاده می‌شود، با این تفاوت که به‌جای وقوع یک‌باره، اعمال مستمر را که در گذشته اتفاق افتاده‌اند، توصیف می‌کند. اغلب برای اتصال آن به یک عمل گذشته دیگر از کلمات When، Untilو Before استفاده می شود.
Before he got his first job as a writer, he had been working as a proofreader.
قبل از اینکه اولین شغل خود را به عنوان نویسنده پیدا کند، به عنوان مصحح کار می کرد.
I had been living on my friend’s couch for a year until they kicked me out.
من یک سال بود که روی مبل دوستم زندگی می کردم تا اینکه مرا بیرون کردند.
انواع زمان های آینده
آینده ساده
از آینده ساده برای اقداماتی استفاده می کنیم که هنوز اتفاق نیفتاده اند اما بعداً اتفاق خواهند افتاد. برای ساخت آینده ساده، کافی است فعل معین will را قبل از ریشه فعل اصلی قرار دهید. (توجه داشته باشید که اگر عمل در آینده نزدیک اتفاق بیفتد، می توانید به جای آن از حال استمراری استفاده کنید.)
She will be president one day.
او یک روز رئیس جمهور می شود.
I will not go to the wedding without a date!
من بدون پارتنر به عروسی نمی روم!
آینده کامل
[will] + [have] + [past participle]
آینده کامل عملی را نشان می دهد که در آینده در زمان مشخصی کامل می شود. از آنجا که به زمان دیگری بستگی دارد، آینده کامل اغلب با کلماتی مانند by، before، at، یا when استفاده می شود.
By the time you read this, I will have already left.
تا زمانی که شما این را بخوانید، من قبلاً رفته ام.
She will have eaten lunch before her sister even wakes up.
او حتی قبل از اینکه خواهرش بیدار شود ناهار را خورده است.
آینده استمراری
[will] + [be] + [present participle]
از زمان آینده استمراری برای اقدامات آینده که در یک دوره زمانی اتفاق می‌افتند، استفاده کنید، به خصوص وقتی که زمان خاصی ذکر شده است. زمان آینده استمراری نیز اطمینان و احتمال بیشتری را نسبت به آینده ساده نشان می دهد.
By this time tomorrow, I will be drinking margaritas on the beach.
تا فردا در این ساعت، من در ساحل مارگاریتا می‌نوشم.
We will be attending a meeting from noon until 3 p.m.
ما از ظهر تا ساعت 15 در جلسه شرکت خواهیم کرد.
آینده کامل استمراری
[will] + [have] + [been] + [present participle]
آينده کامل استمراري کار‌هاي در حال انجام در آينده را به تصوير مي‌کشد که تا يک نقطه خاص ادامه مي‌يابند. مانند آینده کامل و آینده استمراری، آينده کامل استمراري با زمان مشخصی استفاده می شود.
In ten minutes, my parents will have been waiting in traffic for four hours.
ده دقیقه دیگر پدر و مادرم چهار ساعت در ترافیک منتظر خواهند بود.
I will have been eating healthy for a whole year by September.
من تا سپتامبر یک سال کامل غذای سالم می خورم.