کاربرد صفات ملکی در زبان انگلیسی
صفات ملکی یا possessive adjectives، صفاتی هستند که یک اسم را با تعیین کردن مالک آن، توصیف می‌کنند. آنها همچنین می‌توانند روابط میان افراد یا چیزها را بیان کنند. در انگلیسی هشت نوع صفت ملکی وجود دارد که به شرح زیر است:
| ضمایر فاعلی | صفت ملکی |
| I | My |
| You | Your |
| He | His |
| She | Her |
| It | Its |
| We | Our |
| They | Their |
| Who | Whose |
*در زبان انگلیسی whose به ندرت صفت ملکی شناخته می‌شود و بیشتر به عنوان ضمیر پرسشی استفاده می‌شود:
مثالی برای صفت ملکی whose :
This place isn’t the parking lot. I wonder whose this car is.
این مکان محوطه پارکینگ نیست. در عجبم این ماشین چه کسی است.
مثالی برای ضمیر پرسشی whose :
Whose is that house?
آن خانه‌ی کیست؟
*لازم به ذکر است که در انگلیسی صفت ملکی دوم شخص مفرد و جمع یکسان و «your» است؛ یعنی با تغییر مخاطب از یک نفر به چند نفر صفت ملکی تغییر نمی‌کند:
Is that your car?
آیا آن ماشین تو است؟
آیا آن ماشین شما است؟
جمله با صفات ملکی در انگلیسی
زمانی که می‌خواهیم به چیزهای مجازی و غیرواقعی اشاره کنیم:
Ali was talking about his nightmare.
علی داشت درباره کابوسش صحبت می‌کرد.
Sara asked me about my opinion.
سارا نظرم را پرسید.
وقتی که می‌خواهیم به افرادی اشاره کنیم که ارتباط یا نسبتی با کسی یا چیزی دارند:
Amin and I were hanging out with our colleagues.
من و امین داشتیم با همکارانمان وقت می‌گذراندیم.
They went to Paris to visit their parents.
آنها به پاریس رفتند تا به پدر و مادرشان سر بزنند.
وقتی می‌خواهیم بگوییم چیزی متعلق به کسی است:
That is our farm.
آن مزرعه‌ی ما است.
This is her doll.
این عروسک او است.
وقتی می‌خواهیم به اعضای بدن خود اشاره کنیم:
She has broken her leg.
او پایش شکسته است.
I need to brush my teeth.
نیاز دارم که دندان‌هایم را مسواک بزنم.
وقتی می‌خواهیم درباره ویژگی‌های ظاهری یک نفر صحبت کنیم:
I have a European friend. Her eyes are blue and her hair is blonde.
من یک دوست اروپایی دارم. چشم‌هایش آبی و موهایش بور است.
His skin is freckled.
پوست او کک و مک دارد.
صفات ملکی می‌توانند با افعال gerund (یعنی افعالی که با ing می‌آیند) همراه شوند:
Emma’s jumping is too fast.
پرش‌های اِما خیلی سریع است.
Mia’s driving is very cautiously.
رانندگی میا خیلی محتاطانه است.
اگر بخواهیم از اسمی که بعد از صفات ملکی می‌آیند در جایگاه مالک استفاده کنیم، به آن ‘s اضافه می‌کنیم:
Her car’s engine is making noise.
موتور ماشین او دارد سروصدا ایجاد می‌کند.
My sister’s hair is so long.
موهای خواهر من خیلی بلند است.
ما می توانیم یک اسم را به صفت ملکی تبدیل کنیم. برای این کار باید به آن ‘s اضافه کنیم:
Sophia’s uniform is red and black.
یونیفرم سوفیا قرمز و مشکی است.
Ali’s dormitory is located in Azadi street.
خوابگاه علی در خیابان آزادی قرار گرفته است.
استفاده از صفات ملکی با جنسیت خنثی در انگلیسی:
در میان تمام صفات ملکی، فقط صفات his و her هستند که جنسیت فاعل را مشخص می‌کنند. حال مسئله این است که اگر جنسیت فاعل برای ما به طور دقیق مشخص نباشد باید چه‌کار کرد؟
در چنین موقعیتی هرگز از صفات ملکی که جنسیت مشخصی دارند استفاده نکنید. به جای آن از صفتی استفاده کنید که همه‌ی جنسیت‌ها را در بر می‌گیرد؛ منظور صفت ملکی «their» است. زمانی از این صفت استفاده می‌کنیم که جنسیت فاعل اهمیتی نداشته باشد یا فاعل دوجنسیتی یا بدون جنسیت باشد (بعضی از افراد خودشان را بدون جنسیت معرفی می‌کنند).
* صفت ملکی «their» صرفا به چند نفر اشاره ندارد و می‌توان فقط شامل یک نفر شود:
I was chatting with someone. Their way of writing was really different.
داشتم با یک نفر چت می‌کردم. شیوه‌ی نگارشش واقعا متفاوت بود.
جایگاه صفت ملکی در جمله کجا است؟
برخلاف بقیه‌ی صفات، صفت‌های ملکی به طور مستقیم قبل از اسمی که توصیف می‌کنند قرار می‌گیرند:
This apple watch is my.
This is my apple watch.
این ساعت هوشمند من است.
I wanted to give these documents to them because I thought these were their.
I wanted to give these documents to them because I thought these were their documents.
من می‌خواستم این مدارک را به آنها بدهم چون فکر می‌کردم مدارک آنها است.
مقایسه صفات ملکی (possessive adjectives) با ضمایر ملکی (possessive pronouns) در انگلیسی:
1. ما نمی‌توانیم از صفات ملکی به عنوان فاعل، مفعول و یا متمم فاعل استفاده کنیم. در چنین موقعیتی ما از ضمایر ملکی استفاده می‌کنیم؛ چون ضمایر می‌توانند در جایگاه‌هایی قرار بگیرند که صفات نمی‌توانند.
2. صفات ملکی قبل از اسم می‌آیند و آن را توصیف می‌کنند یا اطلاعات بیشتری درباره آن می‌دهند. در مقابل ضمایر ملکی جایگزین اسم میشوند تا مالکیت چیزی یا کسی را نشان دهند.
صفت ملکی:
This is my bedroom.
این اتاق خواب من است.
ضمیر ملکی:
This bedroom is mine.
این اتاق خواب مال من است.
3.صفات ملکی می‌توانند در ابتدا، وسط یا انتهای جمله قرار بگیرند؛ درحالی که ضمایر ملکی نمی‌توانند در ابتدای جمله قرار بگیرند.
صفت ملکی:
My eyes are brown.
چشمان من قهوه ای است.
ضمیر ملکی:
Mine eyes are brown.
Mine are brown eyes.
these brown eyes are mine.
چشمان من قهوه‌ای است.
4. صفات ملکی نمی‌توانند به تنهایی در جمله قرار بگیرند و به اسم بعد از خودشان متصل هستند، درحالی که ضمایر ملکی قادر هستند به تنهایی، بدون اتصال به چیزی در جمله ظاهر شوند.
This is his ball.
این توپ اوست.
+whose is this ball?
–his!
+ این توپ مال چه کسی است؟
-مال او!
| ضمایر ملکی | صفات ملکی |
| Mine | My |
| Yours | Your |
| His | His |
| Hers | Her |
| Its | Its |
| Ours | Our |
| Theirs | Their |
| Whose | Whose |
توجه کنید که his ، whose و its بین ضمایر و صفات ملکی مشترک هستند. این اشتراک باعث یادگیری راحت‌تر می‌شود.
همانطور که صفت ملکی دوم شخص مفرد و جمع یکسان و «your» است، ضمیر ملکی دوم شخص مفرد و جمع نیز یکسان و «yours» است.
به عنوان مثال:
صفت ملکی دوم شخص مفرد و جمع در جمله:
This is your phone.
این تلفن تو است.
These are your phones.
این‌ها تلفن‌های شما هستند.
یا ضمیر ملکی دوم شخص مفرد و جمع در جمله:
This phone is yours.
این تلفن مال تو است.
These phones are yours.
این تلفن‌ها مال شما است.
اشتباهاتی که زبان آموزان هنگام یادگیری صفات ملکی ممکن است انجام دهند:
1. شباهت‌های تلفظی صفات ملکی به صفات یا ضمایر دیگر
الف) وقتی تلفظ its با it’s در جمله یکسان اما معنی آنها متفاوت است: Its یک صفت ملکی است درصورتی که it’s مخفف شده‌ی it is است.
The speaker played music until its battery ran out.
بلندگو تا زمانی که باطری‌اش تمام شد، موسیقی پخش کرد.
It’s (it is) a good idea to watch a movie together.
ایده‌ی خوبی است که یک فیلم را با هم ببینیم.
مقاله پیشنهادی: کاربرد و تفاوت های its و it’s در انگلیسی
ب) وقتی تلفظ your و you’re در جمله یکسان و معنی آنها متفاوت است: your یک صفت ملکی است در صورتی که you’re مخفف شده‌ی you are است.
Your wife is very gorgeous.
همسرشما خیلی زیبا است.
You’re (you are) a well-tempered man.
تو یک مرد خوش اخلاق هستی.
ج) وقتی تلفظ whose و who’s در جمله یکسان و معنی آنها متفاوت است: whose یک صفت ملکی است در صورتی که who’s مخفف شده‌ی who is است.
Whose taste was this?
این سلیقه‌ی کی بود؟
Who’s (who is) on the phone?
کی پشت خط است؟
د) وقتی تلفظ their، they’re و there در جمله یکسان و معنی آنها متفاوت است: their یک صفت ملکی، they’re مخفف شده‌ی they are و there نیز معانی بسیار زیادی دارد.
They vouchsafed their boss.
آنها از رئیسشان تقدیر کردند.
They are clowns of family.
آنها دلقک خانواده هستند.
That is my best friend over there.
آن شخصی که آنجاست دوست صمیمی من است.
2.چه اسم جمع باشد چه مفرد، هیچوقت به صفت ملکی قبل از آن s اضافه نمی‌کنیم:
Ours furnitures are expensive.
Our furnitures are expensive.
مبلمان ما گران‌قیمت هستند.
*اما فعلی که بعد از اسم می‌آید باید با اسم هم‌خوانی داشته باشد:
My suit is black.
کت و شلوار من مشکی است.
My suits are black.
کت و شلوارهای من مشکی هستند.
3. هیچوقت قبل از صفات ملکی the نمی‌آوریم؛ به جای آن می‌توانیم only بیاوریم:
The my book can be placed on these shelves.
only my book can be placed on these shelves.
فقط کتاب من می‌تواند در این قفسه‌ها قرار بگیرد.
The my shoes can fit your size.
Only my shoes can fir your size.
فقط کفش‌های من می‌تواند اندازه شما باشند.
*قبل از اسم می‌توانیم the یا صفات ملکی بیاوریم؛ اما نمی‌توانیم همزمان هردوی آن ها را بیاوریم:
The my clothes.
The clothes.
لباس‌ها.
My clothes.
لباس‌های من.
4. در زبان انگلیسی، صفت‌های ملکی با فردی که مالک است مطابقت دارد نه با چیزی که مالک در اختیار دارد:
مثلا وقتی می‌خواهیم بگوییم آنها بچه‌های من هستند، به این صورت نمی‌نویسیم:
They are our children.
درست است که در این جمله اسم جمع است، اما مالک فقط یک نفر است؛ در نتیجه از صفت ملکی مطابق آن استفاده می‌کنیم:
They are my children.
آنها بچه‌های من هستند.
یا
Those are our pencils.
Those are my pencils.
آنها مدادهای من هستند.
