از جمله کلمات بسیار پرکاربرد در انگلیسی that و which هستند که ابهام زیادی برای زبان آموزان و دانشجویان ایجاد می کنند.در این درس به تفاوت های that و which می پردازیم.
اگر بخواهیم دو بند (گروهی از کلمات که شامل فاعل و فعل است و یک جمله را تشکیل می دهند) را با هم ترکیب کنیم، می توانیم از ضمیر موصولی استفاده کنیم. That و which دو ضمیر موصولی پرکاربرد در انگلیسی هستند.
در این درس به تفاوت میان that و which می پردازیم.
کاربردها و تفاوت های which و that
تفاوت بین which و that بستگی به محدود بودن یا غیرمحدود بودن بند دارد.
- در یک بند محدود کننده، از that استفاده کنید.
- در یک بند غیر محدود کننده از which استفاده کنید.
- به یاد داشته باشید که which به اندازه کاغذ ساندویچ، دور انداختنی است. اگر بتوانید بند توصیفی را بدون از بین رفتن معنای جمله حذف کنید، آن بند غیرضروری محسوب می شود (یعنی غیر محدود کننده)، و می توانید از which استفاده کنید.
برای درک اینکه چه زمانی باید از that یا which استفاده کرد، مهم است که بندها را درک کنید. یک بند محدود کننده (که بند لازم یا بند معین کنند نیز نامیده می شود) حاوی اطلاعاتی است که برای معنای جمله ضروری است. در انگلیسی آمریکایی، فقط از that برای بندهای محدود کننده استفاده می شود.
به این مثال توجه کنید:
My bike that has a broken seat is in the garage.
دوچرخه من که صندلیش شکسته در گاراژ است.
از این جمله متوجه می شوید که گوینده حداقل یک دوچرخه دیگر دارد. به طور واضح تر، دوچرخه ای که آنها در موردش صحبت می کنند با صندلی شکسته اش از سایر دوچرخه های او متمایز می شود. اگر that has a broken seat «که صندلی شکسته دارد» را حذف می‌کردید، این مفهوم از دست می‌رفت که او بیش از یک دوچرخه دارند، و حتی اگر به نحوی از دوچرخه‌های دیگر اطلاع داشته باشید، نمی‌دانید کدام یک در گاراژ است.
which همراه بندهای غیر محدود کننده استفاده می شود. برخلاف بندهای محدودکننده، بندهای غیرمحدودکننده (که بندهای غیر ضروری یا غیرتعیین کننده نیز نامیده می شوند) معنای جمله را محدود نمی کنند. اگر آنها را حذف کنید ممکن است جزئیات جالبی را از دست بدهید، اما معنای جمله تغییر نمی کند. این بندها با کاما استفاده می شوند.
My bike, which has a broken seat, is in the garage.
دوچرخه من که صندلیش شکسته در گاراژ است.
در اینجا، صندلی شکسته (the broken seat) فقط توضیحی از دوچرخه در گاراژ است. هیچ نشانه ای وجود ندارد که گوینده بیش از یک دوچرخه دارد.
“that” برای افراد یا اشیا
ضمیر موصولی «that» بسیار منعطف است و می توانید از آن برای افراد یا اشیا استفاده کنید.
The dress that you bought me fits me perfectly.
لباسی که برای من خریدی کاملا به من می آید
The man that I saw was very friendly.
مردی که دیدم خیلی صمیمی بود.
“which” فقط برای اشیا
ضمیر موصولی “which” را فقط می توان با اشیاء استفاده کرد.
The dress, which you bought me, fits me perfectly.
لباسی که برای من خریدی کاملا به من می آید.
The dress that you bought me fits me perfectly.
لباسی که برای من خریدی کاملا به من می آید.
نکته: “Which” و “That” هر دو می توانند به اشیا اشاره کنند، اما بسته به اینکه از کدام یک استفاده می کنید، معنای جمله می تواند تغییر کند.
تفاوت اصلی بین “کدام” و “آن” چیست؟
“Which” و “That” هر دو ضمایر موصولی هستند که برای معرفی یک بند موصولی در جمله استفاده می شوند. با این حال، تفاوت اصلی بین آنها در نوع اطلاعاتی است که معرفی می کنند.
“Which” برای معرفی اطلاعات اضافی و غیر ضروری در یک جمله استفاده می شود. Which یک بند موصولی را معرفی می کند که اطلاعات بیشتری در مورد اسم قبل از آن ارائه می دهد. اطلاعات ارائه شده توسط بند موصولی برای درک جمله اصلی ضروری نیست. همیشه قبل از “which” یک کاما قرار می گیرد.
برای مثال:
The car, which is blue, is parked outside.
ماشین که آبی است بیرون پارک شده است.
That برای معرفی اطلاعات ضروری در یک جمله استفاده می شود. That بند موصولی را معرفی می کند که اطلاعات لازم را در مورد اسم قبل از آن ارائه می دهد. اطلاعات ارائه شده توسط بند موصولی برای درک جمله اصلی ضروری است. هرگز قبل از “that” کاما قرار نمی گیرد.
برای مثال:
The car that is parked outside is blue.
ماشینی که بیرون پارک شده آبی است.
چه زمانی از “which” استفاده کنیم؟
- از “which” برای معرفی بندهای غیر ضروری که اطلاعات اضافی را ارائه می دهند استفاده کنید.
- از “which” بعد از کاما برای معرفی بندهای موصولی استفاده کنید.
- از “which” برای اشاره به اشیا و حیوانات استفاده کنید.
مثال:
The book, which I read last week, was very interesting.
کتابی که هفته پیش خواندم بسیار جالب بود.
The movie, which was directed by Steven Spielberg, won several awards.
این فیلم به کارگردانی استیون اسپیلبرگ برنده جوایز متعددی شد.
The shirt, which I bought yesterday, is very comfortable.
پیراهنی که دیروز خریدم خیلی راحته.
The dog, which is barking loudly, belongs to my neighbor.
سگی که با صدای بلند پارس می کند مال همسایه من است.
چه زمانی از “that” استفاده کنیم؟
- از “that” برای معرفی بندهای اساسی که اطلاعات لازم را ارائه می دهند استفاده کنید.
- از “that” بدون کاما برای معرفی بند موصولی استفاده کنید.
- از “that” برای اشاره به افراد، اشیا و حیوانات استفاده کنید.
مثال:
The book that I am reading is very interesting.
کتابی که می خوانم بسیار جالب است.
The movie that won several awards was directed by Steven Spielberg.
فیلمی که برنده چندین جایزه شد به کارگردانی استیون اسپیلبرگ بود.
The shirt that I bought yesterday is very comfortable.
پیراهنی که دیروز خریدم خیلی راحت است
The dog that is barking loudly belongs to my neighbor.
سگی که با صدای بلند پارس می کند مال همسایه من است.
چگونه تفاوت بین that و which را به خاطر بسپاریم؟
از آنجایی که با بند غیر محدودکننده اطلاعات قابل حذف را اضافه می‌کنیم، اگر به کاغذی که یک ساندویچ در آن پیچیده شده فکر کنید به راحتی می‌توان آن را به خاطر داشت. به همان شکل که این کاغذ دور ریختنی است، به همین صورت بندی که با which همراه است قابل حذف شدن است.
مثال هایی از that و which
“By three methods we may learn wisdom: first, by reflection, which is noblest; second, by imitation, which is easiest; and third, by experience, which is bitterest.” —Confucius
«با سه روش می‌توانیم حکمت را بیاموزیم: اول، با تأمل، که شریف‌ترین است. دوم، با تقلید، که ساده ترین است. و سوم، تجربه، که تلخ ترین است.» – کنفوسیوس
“The music that can deepest reach, and cure all ill, is cordial speech.”. —Ralph Waldo Emerson, The Conduct of Life
“موسیقی که می تواند عمیق ترین راه را پیدا کند، و همه بیماری ها را درمان کند، گفتار صمیمانه است.” – رالف والدو امرسون، رفتار زندگی
“To be bitter is to waste precious moments of a life that’s too short already.” —H. Jackson Brown
“تلخ بودن هدر دادن لحظات ارزشمند زندگی است که از قبل بسیار کوتاه است.” – اچ. جکسون براون
*** which و that کلمات رایج و مهمی هستند. با شناسایی بندها به عنوان محدود کننده یا غیرمحدودکننده، می توانید به راحتی به یاد بیاورید که چه زمانی از which و چه زمانی از that استفاده کنید.
قاعده استاندارد دستور زبان این است که استفاده از that در مقابل which بستگی به محدود یا غیر محدود بودن بند موصولی دارد.
“that” برای نشان دادن یک شی خاص، مورد خاص، شخص خاص، شرایط خاص و غیره استفاده می شود، در حالی که “which” برای افزودن اطلاعات به اشیاء، افراد، موقعیت ها و غیره استفاده می شود. زیرا “which” نشان دهنده یک بند غیر محدود کننده و اختیاری است، و معمولاً قبل از آن کاما ظاهر می شود.
قاعده کلی مستلزم آن است که شما از that فقط برای معرفی یک بند موصولی محدود کننده (یا تعیین کننده) استفاده کنید که شخص یا چیزی را که در مورد آن صحبت می شود مشخص می کند.
مثلا:
The building that I was telling you about is just down the road.
ساختمانی که به شما می گفتم همین پایین جاده است.
در این جمله عبارت که به شما گفتم (that I was telling you about) مشخصاً اسم عبارت قبلی (ساختمان) را مشخص می کند و یک بند محدود کننده است. در این حالت، هرگز نباید قبل از that کاما قرار گیرد زیرا کلمه بخشی جدایی ناپذیر (غیر اختیاری) از توضیحات است.
مثال های مشابه عبارتند از:
My books that have red covers are new
کتاب های من که جلد قرمز دارند جدید هستند.
The classes that are held every Monday start at 9:00 AM.
کلاس هایی که هر دوشنبه برگزار می شود از ساعت 9 صبح شروع می شود
توجه داشته باشید که فاعل بند محدود کننده برای استفاده صحیح می تواند “that” را به “who“، “when” و “where” تغییر دهد. از who برای یک شخص، when برای یک دوره زمانی و Where به عنوان جایگزین «آن مکان» استفاده کنید.
مثلا:
- The man who shot Lincoln jumped onto the theater’s stage.
مردی که به لینکلن شلیک کرد به روی صحنه تئاتر پرید
- Remember the time when I fell off the ladder?
زمانی که از نردبان افتادم را به خاطر دارید؟
Billy went to where they sell turkey eggs.
بیلی به جایی که تخم بوقلمون می فروشند رفت
از سوی دیگر، which را با عبارات غیر محدود کننده (یا غیر تعیین کننده) استفاده می کنیم. اینها بندهایی هستند که اطلاعات اضافی را در مورد چیزی که قبلاً مشخص و شناسایی شده است ارائه می دهد. در این کاربرد، همیشه از کاما استفاده می کنیم.
مثلا:
My new books, which have black covers, are on the desk.
کتاب های جدیدم که جلد مشکی دارند روی میز است.
The padded chairs, which are on the second floor, have to be replaced.
صندلی های بالشتکی که در طبقه دوم قرار دارند باید تعویض شوند.
وقتی بند موصولی در انتهای جمله است، فقط یک کاما قبل از which استفاده می شود. برای مثال:
The students in Chemistry 101 have been complaining about the textbook, which is hard to follow.
دانش آموزان شیمی 101 از کتاب درسی شاکی بوده اند که درک آن سخت است.
در این مورد، عبارت “که درک آن سخت است” (which is hard to follow)، توصیفی است، نه محدود کننده، یعنی مشخص نمی کند که از کدام کتاب شکایت می شود (اگرچه می توان به راحتی آن را استنباط کرد). به این دلیل، which طبیعی تر از آن به نظر می رسد.
برخی از دستورنویس ها این قاعده را تعمیم می‌دهند و اصرار دارند که that فقط در بندهای محدود کننده استفاده شود، و which باید فقط در بندهای غیر محدودکننده استفاده شود.
مثلا:
Incorrect: I need a book which will tell me all about city gardening.
من به کتابی نیاز دارم که همه چیز را در مورد باغبانی شهر به من بگوید.
Correct: I need a book that will tell me all about city gardening.
من به کتابی نیاز دارم که همه چیز را در مورد باغبانی شهر به من بگوید.
استفاده از which با بندهای محدودکننده حتی در نثر نسبتاً رایج است. با این حال، انجمن روان‌شناسی آمریکا (APA)، در نسخه ششم کتابچه راهنمای خود، رعایت این قانون و استفاده از that را برای تمام بندهای محدودکننده توصیه می‌کند.
which می تواند به ویژه در مواردی که دو یا چند بند موصولی با and یا or به هم پیوسته اند مفید باشد.
مثلا:
Politics is an environment in which ordinary people may succumb to greed and which many have found reason to hate.
سیاست محیطی است که در آن افراد عادی ممکن است تسلیم طمع شوند و بسیاری دلیلی برای نفرت از آن یافته اند.
همچنین ممکن است از which برای معرفی یک بند محدودکننده استفاده کنید، زمانی که عبارت قبلی حاوی that یا those باشد. مثلا،
- We want to fund only those initiatives which will increase revenues and customer satisfaction.
ما می خواهیم فقط برای طرح هایی که درآمد و رضایت مشتری را افزایش می دهند، سرمایه گذاری کنیم
- O’Reilly likes that new Italian restaurant which is located downtown.
خانم اوریلی آن رستوران ایتالیایی جدید را که در مرکز شهر قرار دارد، دوست دارد.
تشخیص کاربرد صحیح that و which در سوالات آزمون GMAT
آزمون GMAT دارای بخش تصحیح جملات است. برای افزایش شانس خود در انتخاب صحیح پاسخ مناسب بین that و which، از این تکنیک استفاده کنید:
- آیا حذف بند معنای جمله را تغییر می دهد؟ از that استفاده کنید.
- اگر معنی تغییر نکند، آیا بندموصولی چیز بیشتری در مورد اسم توضیح می دهد؟ از which استفاده کنید.
مثال ها:
- The Grand Canyon is a U.S. National Park that/which is in Arizona.
گراند کنیون یک پارک ملی ایالات متحده است که در آریزونا قرار دارد. [از which استفاده کنید]
- My brother doesn’t like sports that/which are played indoors.
برادرم ورزش هایی را که در داخل خانه انجام می شود دوست ندارد. [از that استفاده کنید]
زبان آموزان انگلیسی اغلب بین استفاده از “which” و “that” در هنگام ساخت جملات سردرگم می شوند. هر دو کلمه برای پیوستن بندها در یک جمله استفاده می شوند، اما معانی و کاربردهای متفاوتی دارند. در این مقاله به تفاوت های “which” و “that” و استفاده صحیح آنها در انگلیسی پرداختیم. برای روشن شدن بیشتر مطلب بخش زیر را مطالعه کنید.
استفاده همزمان از That و What
کلمات that و which را نیز می توان با هم استفاده کرد. در انجام این کار، that به تأکید بر بند توصیفی می پردازد که توسط which معرفی شده است. مثلا،
Reality is that which, when you stop believing in it, doesn’t go away
واقعیت چیزی است که وقتی از باورش دست بکشی، از بین نمی رود.
نتیجه گیری در مورد کاربرد “which” و “that“
“Which” و “that” دو ضمیر موصولی رایج هستند که در زبان انگلیسی استفاده می شوند. “Which” برای افزودن اطلاعات غیر ضروری استفاده می شود، در حالی که “that” برای معرفی اطلاعات ضروری استفاده می شود. به یاد داشته باشید که همیشه قبل از “which” یک کاما قرار می گیرد، در حالی که “that” هرگز قبل از کاما قرار نمی گیرد.
دو کلمه رایج، “that” و “which” باعث دردسرهای زیادی می شود احتمالاً به این دلیل که انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی از نظر نحوه استفاده کمی متفاوت هستند.
بندهای موصولی
«that» و «which» هر دو ضمیر موصولی هستند. این به این معنی است که از آنها برای افزودن اطلاعات بیشتر در مورد یک اسم استفاده می کنیم.
برای مثال، اگر بگوییم «گربه بیرون است» the cat is outside، هیچ چیز در جمله مشخص نمی کند که منظور ما کدام گربه است و می تواند هر گربه ای باشد.
اما اگر بگوییم «گربه‌ای که ناهار شما را دزدید بیرون است» the cat that stole your lunch is outside، بند موصولی «که ناهار شما را دزدید» that stole your lunch به ما نشان می‌دهد که کدام گربه را دیده‌ایم.
همانطور که دیدیم برای توضیح تفاوت بین «that» و «which»، باید به بندهای موصولی محدودکننده و غیر محدودکننده نگاه کنیم.
چگونه یکی از این دو بند موصولی انتخاب کنیم؟
اگر می خواهید بدانید که چگونه در انتخاب میان «which» یا «that» تصمیم بگیرید، ابتدا باید در مورد بندهای «ضروری» و «غیر ضروری» مطلبی را بازگو کنیم.
بند موصولی ضروری
یک بند ضروری (که بند محدود کننده یا بند تعریف کننده نیز نامیده می شود) به این معنی است که اطلاعات موجود در بند برای درک اسم قبل ضروری است.
بند موصولی غیر ضروری
یک بند غیر ضروری (که همچنین بند غیر محدود کننده یا غیر تعریف کننده نیز نامیده می شود) برای معنای کل جمله ضروری نیست. شما به راحتی می توانید آن را حذف کنید و جمله شما همچنان معنادار خواهد بود.
بندهای موصولی محدودکننده یا مقید و غیرمحدودکننده یا غیر مقید
یک بند نسبی محدود کننده معنای آنچه را که می گوییم محدود می کند. به عنوان مثال، در جمله زیر بند “که من ساختم” that I built بند محدود کننده است:
مثال:
The house that I built survived the storm.
خانه ای که من ساختم از طوفان جان سالم به در برد.
در این جمله، «که من ساختم» that I built محدود کننده است زیرا خانه خاصی را که در مورد آن صحبت می کنیم را مشخص می کند. این بدان معناست که ما از این اطلاعات اضافی برای انتخاب یک خانه از بین چندین خانه ممکن استفاده می کنیم.
مثال:
Unfortunately, it didn’t survive the falling tree.
متأسفانه از سقوط درخت جان سالم به در نبرد.
از سوی دیگر، یک بند غیر محدود کننده به جای شناسایی، فقط اطلاعات بیشتری در مورد چیزی که در مورد آن صحبت می کنیم ارائه می دهد:
The house, which I built, survived the storm.
خانه ای که من ساختم از طوفان جان سالم به در برد.
در این مثال، بند موصولی با کاما جدا می شود زیرا برای جمله ضروری نیست. بنابراین اگر شکی در مورد اسم مورد نظر ما وجود نداشته باشد اما بخواهیم جزئیات بیشتری ارائه دهیم، از بندهای غیر محدود کننده استفاده می کنیم.
به طور خلاصه، ما می‌توانیم انواع بندهای مختلف را به صورت زیر در نظر بگیریم:
- بندهای محدود کننده اسمی را که ما در مورد آن صحبت می کنیم مشخص می کنند، بنابراین نمی توان آنها را بدون تغییر معنی از جمله حذف کرد.
- بندهای غیر محدود کننده جزئیات اضافی و غیر ضروری را در مورد اسمی که در مورد آن صحبت می کنیم ارائه می دهد. به این ترتیب، ما این اطلاعات را با یک کاما یا یک جفت کاما از جمله اصلی جدا می کنیم.
حتما متوجه شده اید که در مثال‌های بالا از «that» برای یک بند محدودکننده و «which» برای یک بند غیر محدودکننده استفاده می‌کنیم. این کاربرد استاندارد در انگلیسی آمریکایی است، بنابراین بندهای محدود کننده را به این صورت به طور فراوان مشاهده خواهید کرد.
با این حال، در انگلیسی بریتانیایی، «that» و «which» هر دو می‌توانند برای بندهای محدودکننده استفاده شوند که کمی انعطاف‌پذیری بیشتری را ممکن می‌سازد. اما هم در ایالات متحده و هم در بریتانیا، بندهای غیر محدودکننده فقط با «which» نوشته می‌شوند.
اگر می‌خواهید از سردرگمی جلوگیری کنید، از «that» برای بندهای محدودکننده و «which» برای بندهای غیر محدودکننده استفاده کنید. اما این یک مربوط به سبک نوشتن بندهای محدود کننده است، به ویژه در بریتانیا. اگر مطمئن نیستید موارد زیر را در نظر داشته باشید:
نحوه انتخاب بین “that” و “which”
برای انتخاب بین «that» و «which»، این قانون طلایی را به خاطر بسپارید: برای یک بند موصولی ضروری، از «that» استفاده کنید. برای یک بند موصولی غیر ضروری، از “which” استفاده کنید.
بااین توضیح چه زمانی از «that» استفاده کنیم؟
ما از “that” در بندهای ضروری استفاده می کنیم.
در اینجا با چند مثال این تفاوت روشن تر خواهد شد:
Alina’s necklace that looks like a heart was a valentine gift from her friend.
گردنبند آلینا که شبیه قلب است هدیه دوستش برای ولنتاین بود.
در اینجا متوجه شدیم که آلینا چندین گردنبند دارد، بنابراین تشخیص گردنبند که شبیه قلب است از دیگران ضروری است.
Boots that are used for mountain climbing are usually more expensive.
چکمه هایی که برای کوهنوردی استفاده می شوند معمولا گران تر هستند.
در این جمله از آنجایی که از همه چکمه ها برای کوهنوردی استفاده نمی شود، از آن برای نشان دادن اطلاعات ضروری استفاده می کنیم.
نکته: توجه داشته باشید که همیشه بند ضروری بلافاصله بعد از اسم نمی آید.
به مثال زیر توجه کنید:
The book in the top shelf that has a leather cover is the one I was looking for.
کتاب قفسه بالایی که جلد چرمی دارد همان کتابی است که من دنبالش بودم.
در اینجا، جمله به این معنی است که چندین کتاب در قفسه ها وجود دارد، بنابراین ذکر کدام کتاب ضروری است.
چه زمانی از «which» استفاده کنیم؟
ما از “Which” در بندهای غیر ضروری استفاده می کنیم (اطلاعات موجود در بند برای درک اسم در جمله ضروری نیست). در اینجا چند نمونه آورده شده است.
مثال:
Mathew’s bedroom, which is painted light blue, has a bed, a desk, two chairs, and a lamp.
اتاق خواب ماتیو که به رنگ آبی روشن است، یک تخت، یک میز، دو صندلی و یک چراغ دارد.
در این جمله، اطلاعات مربوط به آبی روشن بودن اتاق خواب متیو برای جمله ضروری نیست. متیو فقط یک اتاق خواب دارد، بنابراین اطلاعات اضافی به شناسایی آن کمک نمی کند. در نتیجه، از “which” استفاده می کنیم.
استفاده از کاما
یکی دیگر از تفاوت های مهم بین بندهای ضروری و غیر ضروری، استفاده از کاما است. ما از کاما در بندهای غیر ضروری استفاده می کنیم تا آنها را از بقیه جمله جدا کنیم.
مثال:
Sally’s favorite restaurant, which has great view of the city center, is located in this mall.
رستوران مورد علاقه سالی که چشم اندازی عالی به مرکز شهر دارد، در این مرکز خرید قرار دارد.
اطلاعات مربوط به نمای رستوران برای درک بقیه جمله ضروری نیست. ما می توانیم بند غیر ضروری را حذف کنیم و به خوبی جمله را درک کنیم.
وقتی «which» را جایگزین «that» کنیم چه اتفاقی می‌افتد؟
حال اجازه دهید به برخی از مثال‌های قبلی نگاه کنیم و ببینیم اگر «which» را جایگزین «that» کنیم، چگونه معنا می‌تواند تغییر کند.
مثال:
Alina’s necklace that looks like a heart was a valentine gift from her friend.
گردنبند آلینا که شبیه قلب است هدیه دوستش برای ولنتاین بود.
Alina’s necklace, which looks like a heart, was a valentine gift from her friend.
گردنبند آلینا که شبیه قلب است هدیه دوستش برای ولنتاین بود.
در این جمله تغییر به which باعث می شود که جمله به این دلالت کند که آلینا فقط یک گردنبند دارد.
Boots that are used for mountain climbing are usually more expensive.
چکمه هایی که برای کوهنوردی استفاده می شوند معمولا گران تر هستند.
Boots, which are used for mountain climbing, are usually more expensive.
چکمه‌هایی که برای کوهنوردی استفاده می‌شوند معمولا گران‌تر هستند.
در اینجا، جمله تغییر کرده است به این معنی که کاربرد اصلی همه چکمه‌ها بالا رفتن است. از آنجایی که همه چکمه ها برای کوهنوردی استفاده نمی شوند، این جمله درست نیست.
وقتی «that » را جایگزین «which » کنیم چه اتفاقی می‌افتد؟
حال، اجازه دهید «which» را به «that» تغییر دهیم و ببینیم چگونه معنای جمله می‌تواند تغییر کند.
مثال:
Mathew’s bedroom, which is painted light blue, has a bed, a desk, two chairs, and a lamp.
اتاق خواب ماتیو که به رنگ آبی روشن است، یک تخت، یک میز، دو صندلی و یک چراغ دارد.
Mathew’s bedroom that is painted light blue has a bed, a desk, two chairs, and a lamp.
اتاق خواب متیو که به رنگ آبی روشن است دارای یک تخت، یک میز، دو صندلی و یک چراغ است.
در اینجا، جمله به این معنی است که متیو چندین اتاق خواب دارد، بنابراین ضروری است که یک اتاق خواب آبی روشن را مشخص کنید.
به مثال دیگری توجه کنید:
Sally’s favorite restaurant, which has great view of the city center, is located in this mall.
رستوران مورد علاقه سالی که چشم اندازی عالی به مرکز شهر دارد، در این مرکز خرید قرار دارد.
Sally’s favorite restaurant that has great view of the city center is located in this mall.
رستوران مورد علاقه سالی که چشم اندازی عالی به مرکز شهر دارد، در این مرکز خرید قرار دارد.
در این مثال، تغییر آن به آن نشان می‌دهد که سالی به بسیاری از رستوران‌هایی که مناظر عالی دارند، علاقه دارد و جملات نشان می‌دهند که مورد علاقه او دراین مرکز خرید خاص است.
کاربرد who و that و which
چه تفاوتی بین which، that و who وجود دارد؟ به نظر می رسد که پاسخ باید ساده باشد، اما پیچیده تر از آن چیزی است که به نظر می رسد. در این بخش یاد می گیریم چگونه از این کلمات به درستی هنگام توصیف اسم دیگر استفاده کنید.
اگرچه این ضمایر قابل جایگزینی به نظر می رسند، اما اینطور نیست. زمان های خاصی برای استفاده از هر کدام وجود دارد. چند راه سریع برای یادگیری اینکه آیا who، that و which کلمات مناسب برای استفاده هستند وجود دارد.
- who: هنگام توصیف افراد
- That: هنگام توصیف اشیا یا گروه ها
- کدام: هنگام توصیف اشیا
ضمایر موصولی
who، that و which همگی ضمایر موصولی هستند. آنها اسم یا عبارت اسمی جمله را به یک جمله توصیفی یا توضیحی متصل می کنند. شما می توانید از کاما قبل از who, that, who استفاده کنید وقتی که بند غیر محدود کننده است (غیر ضروری در جمله) یا کاما را برای بندهای محدود کننده حذف کنید (برای جمله ضروری است).
Who به عنوان ضمیر موصولی
who تنها زمانی مناسب است که در مورد افراد یا گروه های متعددی از افراد مانند معلمان، مردان، کودکان و بازیگران صحبت می کنید. شما می توانید who را در یک بند غیر محدود یا محدود کننده استفاده کنید.
در زیر چند نمونه از who به عنوان ضمیر موصولی آورده شده است.
- The store manager, who is friends with my dad, can get us a deal on a dining table.
مدیر فروشگاه، که با پدرم دوست است، می تواند برای ما یک معامله روی میز ناهار خوری بگیرد
- The runner who won the race is a cancer survivor.
دونده ای که در مسابقه برنده شد یک نجات یافته از سرطان است
- My sister, who lives three miles away, is coming over this afternoon.
خواهرم که سه مایلی دورتر زندگی می کند، امروز بعد از ظهر می آید
- This is my friend Charlie, who I met back in college.
این دوست من چارلی است که در دانشگاه با او آشنا شدم
- The scientists who discovered the vaccine are attending the conference.
دانشمندانی که واکسن را کشف کردند در کنفرانس شرکت می کنند
در هر یک از این جملات، بند موصولی who در مورد اسم قبل از آن بیشتر توضیح می دهد. اگر بند موصولی را حذف کنید، جملات با بندهای غیر محدودکننده (با کاما) هنوز معنی دارند، اما در جملات با بندهای محدودکننده (بدون کاما) باید who را در جای خود نگه دارید.
that به عنوان ضمیر موصولی
می توانید از that برای توصیف اشیا استفاده کنید. that یک ضمیر موصولی است که در بندهای محدودکننده یا مقید بدون کاما استفاده می شود.
مثلا:
- The contract that defines my work hours is on your desk.
قراردادی که ساعات کار من را مشخص می کند روی میز شما است
- Janice called the bakery that makes John’s favorite cake.
جانیس به نانوایی که کیک مورد علاقه جان را درست می کند زنگ زد
- I want a car that accelerates quickly.
من ماشینی می خواهم که سریع شتاب بگیرد
- You should take the job that pays the most.
شما باید شغلی را انتخاب کنید که بیشترین درآمد را دارد
- Let’s order the drink that Everly loves.
بیایید نوشیدنی را سفارش دهیم که اورلی دوست دارد
بحث هایی وجود دارد که آیا نویسنده می تواند از that به جای who در جمله استفاده کند. استفاده از that در برخی موارد غیررسمی قابل قبول است، مانند حیوانات یا سازمان‌هایی که از افراد تشکیل شده‌اند (مانند باشگاه، تیم، کلاس)، یا هنگام استفاده از that به عنوان ضمیر اشاره. با این حال، who ضمیر موصولی مناسب هنگام صحبت در مورد افراد است.
Which به عنوان ضمیر موصولی
تفاوت بین which و that در نحوه استفاده آنهاست. آنها هر دو شیء و غیر انسان را وصف می کنند، اما بر خلاف that، which در جملات با بندهای غیر محدودکننده یا مقید مناسب است.
مثلا:
- The house next door, which used to belong to a local celebrity, is up for sale.
خانه همسایه که قبلا متعلق به یکی از افراد مشهور محلی بود، به فروش می رسد
- Marina’s jacket, which she bought at a flea market, is too small.
ژاکت مارینا، که او از یک بازار دست دوم فروشی خریده است، خیلی کوچک است.
- The purse in the window, which used to cost over $1,000, is now on sale.
کیف پول داخل ویترین که قبلا بیش از 1000 دلار قیمت داشت، اکنون به فروش می رسد.
- My wedding dress, which I bought last week, fits me perfectly.
لباس عروسم که هفته پیش خریدم کاملا به من می آید.
- This computer, which used to work just fine, isn’t saving my files correctly.
این رایانه که قبلاً به خوبی کار می کرد، فایل های من را به درستی ذخیره نمی کند
همه این جملات قابل درک هستند اگر بندهای موصولی را که با آن شروع می شوند حذف کنید. وقتی می خواهید تصمیم بگیرید که آیا باید از that استفاده کنید یا which، به کاما نگاه کنید. اگر از کاما برای توصیف یک شی استفاده می کنید، از which استفاده کنید. اگر از کاما استفاده نمی کنید، از which استفاده کنید.
مطالعه مقالات زیر پیشنهاد می شود:
