یادگیری زبان انگلیسی می‌تواند چالش بر‌انگیز و در عین حال هیجان‌انگیز باشد. به‌ویژه برای کسانی که قصد سفر به کشور‌های انگلیسی‌زبان دارند. یکی از زمینه‌های رایج سردرگمی در این زبان، حول استفاده از ضمایر شخصی مانند I, my, mine, me, myself است، این افراد نمی‌دانند کدام را کجا استفاده کنند.
پس همراهمان بمانید تا در این مقاله، در مورد این کلمات اطلاعاتی در اختیار شما بگذاریم. شباهت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها را بررسی کنیم و مثال‌های عملی برای افزایش توانایی شما در استفاده از آن‌ها ارائه دهیم.
ضمایر شخصی
برای درک تفاوت I, my, mine, me, myself باید ابتدا بدانید ضمایر شخصی چیست. ضمایر شخصی یک موضوع مهم برای زبان‌آموزان انگلیسی است. این کلمات کوچک معنی زیادی دارند. آن‌ها شامل کلماتی مانند I، him, ours است و کمک می‌کنند تا به چه کسی یا چه چیزی اشاره کنید، درباره چند نفر صحبت می‌کنید و گاهی اوقات جنسیت افراد درگیر را مشخص می‌کنید.
مانند همه ضمایر، ضمایر شخصی کلماتی هستند که جای اسم را می‌گیرند. مثلا، به‌جای اینکه کتاب را هر بار که به آن مراجعه می‌کنیم، تکرار کنیم، می‌توانیم از کلمات دیگری برای جایگزینی کتاب استفاده کنیم؛ اما همان معنی را داشته باشد، مثلا به این مثال توجه کنید «من کتاب جدیدی خریده‌ام، اما نمی‌توانم آن را پیدا کنم.» (I just bought a new book, but I can’t find it.). بعد از اینکه قبلا توضیح دادید در مورد چه چیزی صحبت می‌کنید، می‌توانید از یک ضمیر برای اشاره به آن استفاده کنید.
اگر به این مثال دقت کرده باشید، متوجه خواهید شد در ادامه جمله به‌جای کلمه book، از ضمیر it برای اشاره به آن استفاده شده است.
ضمایر شخصی به چهار نوع تقسیم می‌شوند که از آن‌ها می‌توان به ضمیر فاعلی، ضمیر مفعولی، ضمیر ملکی و ضمایر انعکاسی اشاره کرد.
ابتدا ضمایر فاعلی را توضیح می‌دهیم. ضمایر فاعلی جایگزین فاعل جمله می‌شوند. در جمله‌های انگلیسی، ضمایر فاعلی همیشه قبل از فعل قرار می‌گیرند. مثلا «I» که به فارسی من می‌شود، زمانی از آن استفاده می‌کنید که در حال انجام کاری هستید.
مقاله پیشنهادی: آموزش گرامر انواع ضمایر در انگلیسی + مثال و ترجمه فارسی
به مثال‌های زیر توجه کنید:
- I love to read novels in my free time.
من دوست دارم رمان‌هایی را در وقت آزادم بخوانم.
- Sara and I are planning a trip to the museum.
سارا و من در حال برنامه‌ریزی برای رفتن به موزه هستیم.
نوع دیگر ضمایر شخصی
نوع دیگر ضمایر شخصی، ضمیر مفعولی است. این نوع ضمایر جایگزین اسمی می‌شوند که مفعول بعد از حرف‌اضافه آمده است. در زبان انگلیسی ضمایر مفعولی همیشه بعد از فعل قرار می‌گیرند. مثلا یکی از ضمایر مفعولی me است و زمانی از آن استفاده می‌کنید که شما دریافت‌کننده چیزی باشید.
مثال:
او کتاب را به من داد.
- The teacher asked a volunteer, and everyone pointed at me.
معلم داوطلب خواست و همه به من اشاره کردند.
اگر بخواهیم دوباره تفاوت I و me را توضیح دهیم باید بگوییم، وقتی از I استفاده می‌کنید که در حال انجام کاری هستید، اما از me زمانی استفاده می‌شود که شخص دیگری قرار است عمل خاصی را برای/ به شما انجام دهد.
نوع دیگر ضمایر شخصی، ضمایر انعکاسی است. از این ضمایر زمانی استفاده می‌شود که همان شخص یا چیز هم مفعول و هم فاعل است و به شخصی یا چیزی که عملی را انجام می‌دهد، بر می‌گردد.
این ضمایر بعد از فعل یا حرف‌اضافه می‌آیند و با فاعل در شخص، مفرد، یا جمع و جنسیت مطابقت دارند. از آن‌ها می‌توانیم برای تاکید استفاده کنیم. مثلا یکی از ضمایر انعکاسی، myself است و فقط باید زمانی استفاده شود که در حال انجام این عمل روی خود هستید. هیچ‌کس دیگری نمی‌تواند برای شما کاری انجام دهد.
مثلا:
- I was so proud of myself after throwing the surprise party!
من خیلی به خودم بعد از برگزاری جشن افتخار کردم.
- I bought the gift for myself.
من برای خودم کادو خریدم.
ضمایر ملکی
یکی دیگر از ضمایر شخصی، ضمایر ملکی است. ضمایر ملکی ضمایری هستند که برای نشان‌دادن مالکیت (تصرف) چیزی یا شخصی توسط چیزی یا شخص دیگری به کار می‌رود. مثلا گاهی بین my و mine برخی افراد نمی‌دانند کدام را به کار ببرند، زیرا هر دوی آن‌ها نشان‌دهنده مالکیت هستند.
My یک صفت ملکی است. صفت ملکی صفتی است که نشان‌دهنده مالکیت یک اسم است و علاوه‌بر این، در زبان انگلیسی شش نوع دیگر از این نوع صفت وجود دارند. از جمله آن‌ها، your, his, her, its, our, their است. کارکرد اصلی صفت ملکی، نشان‌دادن مالکیت اسمی است که پس از آن قرار دارد. به‌عبارت‌دیگر، my مشخص می‌کند که چیزی متعلق به شخص اول و مفرد است. بااین‌حال اسم که پس از این صفت می‌آید، می‌تواند مفرد یا جمع باشد. وقتی می‌خواهید بگویید چیزی متعلق به شما است، می‌توانید از این صفت ملکی استفاده کنید.
مثلا:
این لپ‌تاپ من است.
- I forgot to bring my books today.
من فراموش کرده‌ام امروز کتاب‌هایم را بیاورم.
Mine ضمیر ملکی است. این ضمیر همیشه با ضمیر اول‌شخص مفرد I استفاده می‌شود. وظیفه اصلی این ضمیر جایگزینی اسم یا عبارت اسمی است که نشان‌دهنده تملک و پرهیز از تکرار است. توجه به این نکته ضروری است که این ضمیر ملکی را می‌توانیم برای جایگزینی صفت ملکی توضیح داده شده در بالا استفاده کنیم.
مثلا:
- Alice’s house is smaller than my house or Alice’s house is smaller than mine.
خانه آلیس کوچک‌تر از خانه من است یا خانه آلیس کوچک‌تر از مال من است.
- The red car is yours, but the blue one is mine.
ماشین قرمز برای شما است، در‌حالی‌که ماشین آبی برای من است.
- Is this pen yours, or is it mine?
این خودکار مال شما است یا مال من؟
نکاتی در مورد ضمایر ملکی
همان‌طور که در مثال‌‌ها متوجه شدید بعد از my، اسم می‌آید، اما بعد از mine چیزی نمی‌آید. همچنین mine می‌تواند برای عبارت اسمی برای نحوه جلوگیری از تکرار بکار رود و my بیشتر روی اسمی که بعد آن می‌آید، تاکید دارد. توجه داشته باشید در مثال بالا این ضمیر ملکی می‌تواند به‌عنوان فاعل و مفعول استفاده شود. در زیر چند نمونه دیگر از این ضمیر ملکی آورده شده است.
مثال:
- Can I borrow your pen? I lost mine.
آیا می‌توانم خودکار تو را قرض بگیرم؟ خودکار خودم را گم کرده‌ام.
- Your children are more intelligent than mine.
فرزندان شما از مال من باهوش‌تر هستند.
- The car she is using is actually mine.
ماشینی که او استفاده می‌کند، در واقع مال من است.
- Take out your key. I forgot mine at home.
کلیدت را در بیار. مال خودم را در خانه جا گذاشته‌ام.
مقاله پیشنهادی: گرامر ضمایر ملکی در انگلیسی
نکاتی در مورد استفاده از ضمایر شخصی و نمونه مکالمه
انواع مختلفی از ضمایر شخصی وجود دارند، اما می‌توانید از این استراتژی‌های مفید برای کمک به یادگیری آن‌ها استفاده کنید:
- به دنبال الگو باشید، بیشتر ضمایر شخصی انگلیسی با یک حرف شروع می‌شود، اشکالی که با من (I)همراه هستند بیشتر با m شروع می‌شوند، مثلا، my, mine, myself, me.
- رسمی‌بودن را فراموش کنید، بر خلاف بسیاری از زبان‌ها، ضمایر شخصی انگلیسی بر اساس رسمی‌بودن موقعیت یا غیررسمی بودن تغییر نمی‌کند. کلمات و عباراتی وجود دارند که انگلیسی را مودبانه‌تر یا رسمی‌تر به نظر می‌رسانند، اما شما ضمایر را تغییر نمی‌دهید.
برای درک بهتر در مورد ضمایر شخصی بهتر است به مکالمه‌های زیر نیز توجه کنید:
*** مکالمه اول:
X: Did you call me?
X: آیا به من زنگ زدید؟
Y: yes. I called you. Can you help me today?
Y: بله. با شما تماس گرفتم. آیا می‌توانید امروز به من کمک کنید؟
X: sure, what can I do for you?
X: حتما، چه کاری می‌توانم برای شما انجام دهم؟
Y: can you take me to school?
Y: آیا می‌توانید مرا به مدرسه ببرید؟
X: Ok, I can pick you up at 10.
X: باشه، من ساعت ده تو را سوار می‌کنم.
Y: Great! See you then!
Y: عالی! پس می‌بینمت.
*** مکالمه دوم:
X: who is your best friend?
X: بهترین دوست شما کیست؟
Y: my best friend is Sue.
Y: بهترین دوستم سو است.
X: Do you talk to her every day?
X: آیا هر روز با او صحبت می‌کنید؟
Y: yes, I see her at school. I always meet her for lunch.
Y: بله، من او را در مدرسه می‌بینم. من همیشه با او ناهار می‌خورم.
*** مکالمه سوم:
X: what are you doing?
X: چه‌کار داری می‌کنی؟
Y: I’m trying to learn yoga.
Y: دارم سعی می‌کنم یوگا یاد بگیرم.
X: well, be careful. Don’t hurt yourself.
X: خب. مواظب باش. به خودت صدمه نزن.
Y: I won’t. I’m taking it slow.
Y: من مواظبم. آرام انجام می‌دهم.
X: why don’t you take a class or watch a video?
X: چرا کلاس نمی‌روی یا ویدئو تماشا نمی‌کنی؟
Y: No, I am trying to teach myself from the book. I like learning things on my own.
Y: نه، من سعی می‌کنم از کتاب یاد بگیرم. دوست دارم خودم همه چیز را یاد بگیرم.
سخن نهایی
درک تفاوت‌های ظریف بین I, me, my, mine, myself گامی مهم در تسلط بر دستور زبان انگلیسی است. با استفاده از این ضمایر در جای صحیح، ارتباط موثر‌تری برقرار خواهید کرد و رابطه خود را بادقت بیشتری بیان می‌کنید. به تمرین ادامه دهید؛ زیرا اصل یادگیری زبان انگلیسی تمرین است.
مقالات پیشنهادی:
