کاربرد Where در زبان انگلیسی
Where در زبان انگلیسی یکی از کلمات wh یا همان wh-word است. یکی از کاربردهای مهم کلمات wh استفاده از آنها برای ساخت پرسش است و کاربرد دیگر در ساخت بندهای موصولی یا همان relative clauseها.
بنابراین یکی از متداولترین موقعیت هایی که میتوانیم از where استفاده کنیم به عنوان کلمه پرسشی و به طور دقیق تر برای سوال پرسیدن از موقعیت مکانی اشیا، افراد و یا رویدادن عمل یا اتفاقی است.
به عبارت دیگر where در این کاربرد به معنای “کجا” استفاده میشود. where در این حالت یک interrogative pronoun یا همان ضمیر پرسشی نامیده میشود. برای پرسیدن سوال where میتواند با افعال کمکی، افعال to be ، افعال modal، زمان های حال، گذشته و آینده همراه شود.
برای مثال:
Where did you buy your new dress?
پیراهن جدیدت را کجا خریدی؟ (گذشته – فعل کمکی)
Where do you go after shopping?
بعد از خرید کجا میروی؟ (حال- فعل کمکی)
Where does Alice go every day after school?
آلیس هر روز بعد از مدرسه کجا می رود؟ (حال- فعل کمکی)
Where should we go next?
بعد باید کجا برویم؟ (حال- فعل modal)
Where could you find that?
کجا توانستی پیدایش کنی؟ (گذشته، فعل modal)
Where are you going?
داری کجا میروی؟ (حال – فعل to be)
Where is she?
او کجاست؟ (حال – فعل to be)
Where was the meeting?
جلسه کجا بود؟ (کجا برگزار شد؟) (گذشته – فعل to be)
Where were you?
کجا بودید؟ ( گذشته- فعل to be)
*** میتوانیم برای تاکید بر تعجب و غافلگیری، از where به صورتهای wherever و where on Earth استفاده کنیم.
برای مثال:
Where on Earth did you think you are going?
فکر کردی داری کجا میروی؟
Wherever did you go?
کجا رفتی؟
*** where به تنهایی در گفتوگوها نیز استفاده می شود. در این حالت where پرسشی است درباره مکان و نشاندهنده حس غافلگیری یا تعجب است.
برای مثال:
– I went to Sandra’s house last night.
+ where?
– من دیشب به خانه ساندرا رفتم.
+ کجا؟
کاربردهای دیگر where به عنوان حرف ربط
where به عنوان حرف ربط یک بند وابسته (dependent clause) را به یک بند مستقل ربط میدهد و یک جمله مرکب متشکل از یک جمله اصلی و یک جمله وابسته را میسازد که جمله وابسته با where شروع میشود و اشاره به مکان یا موقعیت دارد.
به عبارت دیگر در این حالت where به معنای “در جایی که” (in the place that) یا “در شرایطی که” (in situations that) است. بندی که با where شروع میشود بند وابسته است و به یک بند اصلی برای کامل شدن معنای خود احتیاج دارد.
نکته: در این حالت where آغازگر بندی قیدی است که یک فعل، صفت یا قید دیگر را در بند اصلی توصیف میکند
نکته: اگر بند وابسته قبل از بند مستقل قرار بگیرد، باید بعد از بند وابسته یک کاما قرار دهیم.
به جمله های زیر دقت کنید:
I found peace where I didn’t expect (in the place that- describing the verb in the main clause).
من آرامش را جایی پیدا کردم که انتظارش را نداشتم.
You helped me where even my family left me alone (in the situation that- describing the verb in the main clause).
تو کمکم کردی جایی که حتی خانوادهام من را تنها گذاشت.
Where you see him, you can find the answers of all your questions (in the place that- describing the verb in the main clause).
جایی که او را ملاقات میکنی میتوانی جواب همه سوالاتت را پیدا کنی.
She worked fast where it was needed (in the situation that- describing the adjective in the main clause).
جایی که (در شرایطی که) لازم بود سریع کار میکرد.
She stood calm where it was hard for her (in the situation that- describing the verb in the main clause).
او جایی که (در شرایطی که) برایش سخت بود، خونسردی خود را حفظ کرد.
Where به عنوان حرف ربط وابسته ساز:
در این حالت where الزاماً یکی از سه حالت تضاد، تفاوت و یا شرط را نشان میدهد؛
1. Where به عنوان تضاد (contrast):
در این حالت where معنایی مشابه معنای whereas (در حالی که) دارد.
برای مثال:
I asked her to stop talking about Anne, where she liked to continue.
من از او خواستم که دیگر درباره آنه حرف نزند، در حالی که او دوست داشت ادامه دهد.
2. Where به عنوان تفاوت (concession):
در این حالت where به معنای although (هرچند، اگرچه، با این که) است.
برای مثال:
I liked to stay here and help you where you can do it yourself.
دوست داشتم اینجا بمانم و کمکت کنم، با این که خودت میتوانی آن را انجام دهی.
3. Where به عنوان شرط (condition):
در این حالت where به معنای if است.
برای مثال:
Where everybody leaves me alone, I can solve the problem by myself.
اگر همه من را تنها بگذارند، خودم میتوانم مشکل را حل کنم.
Where به عنوان قید نسبی:
در این حالت where تشکیل یک بند صفتی (adjective clause) را میدهد که یک اسم یا عبارت اسمی (noun phrase) در بند اصلی را توصیف میکند. بنابراین در این حالت where همیشه آغازگر یک بند صفتی است.
برای مثال:
This is the place where we met each other for the first time.
این جایی است که اولین بار یکدیگر را ملاقات کردیم.
Here is the restaurant where I like the most.
این رستورانی است که بیشتر از همه دوست دارم.
Where به عنوان ضمیر موصولی ِاسمی (nominal relative pronoun):
در این حالت where تشکیل یک بند موصولی (relative clause) را میدهد که در جایگاه فاعل یا مفعول بند اصلی قرار دارد و چون جایگاه فاعل یا مفعول جایگاه قرارگیری یک اسم است، به where که در این جایگاه ظاهر میشود ضمیر موصولی اسمی میگویند.
برای مثال:
Where I saw him last time was in the park.
پارک جایی بود که آخرین بار او را دیدم.
I can find where you have hidden the money.
میتوانم جایی که پولها را پنهان کردی پیدا کنم.
کجا از where استفاده کنیم، و کجا از in which؟
کاربرد In which:
In which ترکیبی از حرف اضافه “in” و ضمیر موصولی “which” است. زمانی که این دو جزء با هم استفاده میشوند، تشکیل یک ضمیر موصولی واحد را میدهند که اشاره به مکان یا موقعیت دارد. علاوه بر این in which برای پرسش نیز استفاده میشود.
به جملات زیر توجه کنید:
We found the hotel in which you celebrated 25 years ago.
هتلی را که 25 سال قبل در آنجا جشن گرفتید را پیدا کردیم.
In which school have you enrolled this year?
امسال در کدام مدرسه ثبتنام کردهای؟
Where و in which هردو اشاره به مکان یا موقعیت دارند اما تفاوتی که بین آنها وجود دارد این است که in which رسمیتر است و گاهاً استفاده از آن به جای where از نظر معنایی دقیقتر عمل میکند.
برای مثال:
This is where we want to build a house.
این جایی است که میخواهیم یک خانه بسازیم.
This is the place in which we want to build a house.
این مکان جایی است که میخواهیم در آن یک خانه بسازیم.
مطالعه مقالات زیر پیشنهاد می شود: