قیدهای اشاره یا به عبارت دیگر «demonstrative adverbs» بر مکان چیزی در رابطه با گوینده تأکید دارند. در این مقاله، همه چیز را دربارۀ آن‌ها یاد خواهیم گرفت.
قید اشاره چیست؟
قیدهای اشاره برای نشان دادن مکان یا جهت چیزی نسبت به گوینده استفاده می‌شود. همیشه به یاد داشته باشید که این قیدها به دنبال یک اسم می‌آیند.
انواع قیدهای اشاره در انگلیسی
دو نوع قید اشاره در زبان انگلیسی وجود دارد. یکی برای تأکید بر زمان و دیگری برای تأکید بر مکان کسی یا چیزی استفاده می‌شود. به لیست زیر نگاهی بیندازید:
- قیدهای اشارۀ زمان
- قیدهای اشارۀ مکان
جدول زیر چهار قید اشاره در انگلیسی و دسته بندی آن‌ها را نشان می‌دهد:
| نزدیک | دور |
| زمان | Here
اینجا | There
آنجا |
| مکان |
Now
الان | Then
آن‌وقت |
به مثال‌های زیر توجه کنید:
I told my roommates that these books here are yours; But he did not accept.
من به هم‌اتاقیم‌ام گفتم این کتاب‌هایی که اینجا هست مال توست؛ اما قبول نکرد.
Please don’t leave your clothes there! The house is a mess.
لطفا لباس‌هایت را آنجا نگذار! خانه به هم ریخته می‌شود.
Are you ready to go to the party now?
آیا الان آمادگی دارید که به مهمانی برویم؟
When you called, I was in Shiraz. Since then, I have been driving to Bandar Abbas.
وقتی که تماس گرفتی من من شیراز بودم. از آن‌وقت دارم به سمت بندرعباس رانندگی می‌کنم.
کاربرد قیدهای اشاره در انگلیسی
*** قیدهای اشارۀ زمان
از قیدهای اشارۀ زمان می‌شود برای تعیین زمان انجام یک عمل استفاده کرد و شامل «now» و «then» می‌شود.
1. کاربرد قید اشارۀ «now»
«now» برای نشان دادن لحظۀ حال در زمان، به ویژه در زمان صحبت استفاده می‌شود.
مثلا:
I am talking to you very seriously now; Where are you?
الان خیلی جدی دارم با تو صحبت می‌کنم؛ حواست کجاست؟
They called the police department just now and told us to go there.
همین الان از ادارۀ پلیس تماس گرفتند و گفتند که به آنجا برویم.
2. کاربرد قید اشارۀ «then»
می‌توانیم از «then» برای اشاره به زمان خاصی در گذشته یا آینده استفاده کنیم.
مثلاً:
I wish I had listened to you then.
ای کاش آن موقع به حرف‌هایت گوش کرده بودم.
It was exactly then that I knew I was having a baby.
دقیقا آن‌وقت بود که فهمیدم دارم بچه‌دار می‌شوم.
*** قیدهای اشارۀ مکان
قیدهای اشارۀ مکان، مانند «hereا» و «there» اغلب همراه با ضمایر اشاره «this»، «that»، «these» و «those» برای نشان دادن مکان چیزی یا کسی استفاده می‌شوند. این قیدها معمولاً مستقیماً قبل از یک اسم استفاده نمی‌شوند، بلکه برای تأکید بر مکان مورد اشاره استفاده می‌شوند.
حال بیایید نحوۀ استفاده از هر کدام را بررسی کنیم:
1. قید اشارۀ «here»
«here» به عنوان یک قید اشارۀ مکان ممکن است برای تأکید بر مکان افراد یا چیزهایی که نزدیک ما هستند استفاده شود. هنگامی که با یک ضمیر اشاره همراه می‌شود، «here» معمولاً با «this» برای اشاره به یک اسم مفرد، و «these» برای اشاره به اسم‌های جمع استفاده می‌شود.
اجازه دهید نگاهی به نمونه‌های زیر بیاندازیم:
This car here is worth one billion tomans.
این ماشینی که اینجاست یک میلیارد تومان ارزش دارد.
These flowers here are my mother’s gift for my graduation day.
این گل‌هایی که اینجا هستند هدیۀ مادرم برای روز فارغ‌التحصیلی من است.
2. قید اشارۀ «there»
در مقابل «here»، وقتی می‌خواهیم بر مکان چیزی یا شخصی که از ما دور است تأکید کنیم، معمولاً از قید «there» استفاده می‌کنیم.
به مثال‌های زیر توجه کنید:
Look at the cafe over there. It seems to have a suitable atmosphere for a birthday party.
به کافه‌ای که آنجاست نگاه کن. به نظر می‌آید فضای مناسبی برای جشن تولد داشته باشد.
Those girls standing there are my sisters; Faezeh and Fatemeh.
آن دخترانی که آنجا ایستاده‌اند خواهران من هستند؛ فائزه و فاطمه.
قیدهای اشارۀ کهن در انگلیسی
برخی از قیدها در انگلیسی قدیمی را می‌شود به عنوان قیدهای اشاره طبقه‌بندی کرد. با این حال، این قیدها اکنون قدیمی در نظر گرفته می‌شوند و امروزه معمولاً توسط انگلیسی زبانان بومی استفاده نمی‌شوند.
برای آشنایی با آن‌ها به جدول زیر توجه کنید:
| زمان | مکان |
| نزدیک | Hither | Hence |
| دور | Thither | Thence |
در زمان‌های قدیم، قید «hither» و «thither» به جای «here» و «there» استفاده می‌شد. «hither» برای اشاره به افراد یا چیزهایی که نزدیک ما بودند، در حالی که «thither» برای اشاره به افراد یا چیزهایی که دور بودند استفاده می‌شد.
نمونه‌های زیر را با هم مقایسه کنید:
Baby girl, come hither; I have something to tell you.
دختربچه جان بیا اینجا؛ باهات کار دارم.
نکته: در اینجا «come hither» به معنای «come here» است.
Leave the baby thither; I have to feed him.
بچه را آنجا بگذار؛ باید به او غذا بدهم.
نکته: در اینجا «leave …. Thither» به معنای «leave …. There» است.
«hence» و «thence» عمدتاً برای بحث دربارۀ زمان استفاده می‌شود. «hence» به معنای «از این رو» است و «thence» شکل گذشتۀ آن است.
مثال:
The government is fixing the economic situation of the country. Hence, people’s financial situation will improve.
دولت دارد وضعیت اقتصادی کشور را سروسامان می‌بخشد. از این رو، وضعیت مالی مردم بهتر می‌شود.
He only worked for that company until 2020. Thence, he doesn’t have a job.
او فقط تا سال 2020 برای آن شرکت کار کرد. از آن زمان شغلی ندارند.
مطالعه مقالات زیر پیشنهاد می شود:
