جملات شرطی در انگلیسی

یک جمله شرطی نوع اول برای اشاره به نتیجه ممکن یا واقعی یک شرط استفاده می شود. در جمله شرط از زمان حال ساده و در بند نتیجه از زمان آینده ساده استفاده می شود. در اینجا هم شرط و هم نتیجه ممکن است و می تواند اتفاق بیفتد.

ساختارهای احتمالی:

Condition clause = If + subject + base form of verb
Result clause = Subject + will + base form of verb

موقعیت زیر را در نظر بگیرید:

من در یک مهمانی هستم با دوستان، اقوام و اعضای خانواده ام. بیشتر آنها نشسته اند و آواز می خوانند، و من روی مبل دورتر نشسته ام و از تماشای آنها لذت می برم. جمعی از دوستان و اعضای خانواده ام نزد من می آیند و از من می خواهند که به آنها ملحق شوم. من در ابتدا مودبانه از پیوستن به آنها خودداری می کنم. آنها همچنان اصرار می کنند و من شرطی می گذارم که این کار را انجام دهم. این چیزی است که می گویم: اگر کسی صدایم را ضبط نکند، با شما می خوانم.

If no one records me singing, I will sing with you.

ببینید، من قول می دهم که یک عمل را تحت شرایطی انجام دهم که کاملاً واقعی و ممکن است و معمولاً احتمال وقوع آن وجود دارد.

اکنون جمله زیر را در نظر بگیرید:

If I see you here again, I will call the cops.

اگر دوباره اینجا ببینمت، با پلیس تماس می‌گیرم.

گوینده در مورد عملی صحبت می کند که تحت شرایطی صورت می گیرد. این یک وضعیت فرضی نیست. گوینده در واقع بر این باور است که در صورت تحقق شرط، عمل را انجام خواهند داد.

به مثال های زیر توجه کنید:

If he does not take you in, I will talk to him.

اگر شما را نپذیرفت، با او صحبت خواهم کرد

If Ruchi comes with us on the trip, I won’t go.

اگر روچی با ما در سفر بیاید، من نمی روم.

If you say a single word about my job, I will leave right now.

اگر یک کلمه هم در مورد شغل من بگویید، همین الان می روم.

I will come there if no one smokes in front of me.

اگر کسی جلوی من سیگار نکشد، می آیم آنجا.

If you don’t study hard, you will fail the test.

اگر سخت مطالعه نکنید، در آزمون مردود خواهید شد.

You will have everything you want if you stop wasting time.

اگر از اتلاف وقت خودداری کنید، هر آنچه می خواهید خواهید داشت

If you don’t get me a bike as my birthday present, I will show your photos to daddy.

اگر به عنوان کادوی تولدم برای من دوچرخه نگیرید، عکس های شما را به بابا نشان خواهم داد

از افعال کمکی نیز در بند نتیجه برای تمرکز بر امکان، الزام، اجازه، قطعیت، قابلیت یا پیشنهاد/توصیه استفاده می شود. به مثال های زیر توجه کنید:

If he takes you to Jaipur, you should definitely go to this place called ‘Meerpur’. (recommendation)

اگر شما را به جیپور می برد، حتماً باید به این مکان به نام «میرپور» بروید. (توصیه)

If someone tries to attack us there, we can protect ourselves. (capability)

اگر کسی بخواهد در آنجا به ما حمله کند، می توانیم از خود محافظت کنیم. (قابلیت)

He may bite you if you poke him a little too much. (possibility)

اگر کمی او را بیش از حد نوک بزنید ممکن است شما را گاز بگیرد. (امکان پذیری)

If you don’t invite him to the party, he will be pretty mad at you. (certainty)

اگر او را به مهمانی دعوت نکنید، بسیار از دست شما عصبانی خواهد شد. (یقین – اطمینان – قطعیت)

You should call the cops if he threatens you again. (suggestion)

اگر دوباره شما را تهدید کرد، باید با پلیس تماس بگیرید. (پیشنهاد)

شرطی نوع اول نتایجی هستند که احتمال وقوع دارند. آنها احتمالاً اتفاق خواهند افتاد اگرچه نتیجه قطعی نیست. با شرط اول، این احتمال وجود دارد که آنها آنطور که انتظار می رود به نتیجه نرسند، اما این احتمال ناچیز است. هنگام ساخت شرطی نوع اول در انگلیسی، if-clause در زمان حال ظاهر می شود و بند نتیجه در آینده ساده ظاهر می شود. مثلا،

If she studies, she will get good grades.

اگر درس بخواند، نمرات خوبی می گیرد

با این حال، شرطی نوع اول همیشه ساده نیست. در جملات پیچیده تر، بسته به سطح قطعیت نتیجه، می توانید از فعل های کمکی دیگر در بند نتیجه استفاده کنید

If she studies, she might get good grades.

اگر درس بخواند، ممکن است نمرات خوبی کسب کند.

If she studies, she could get good grades.

اگر درس بخواند، می تواند نمرات خوبی بگیرد.

بند if نیز در شرطی نوع اول به زمان حال محدود نمی شود. این فعل همچنین می تواند در زمان حال استمراری، حال کامل و آینده ساده ظاهر شود.

مثال،

If she is still studying (right now), she will not get any sleep.

اگر هنوز در حال مطالعه (در حال حاضر) باشد، خوابش نمی برد

If she has gone (now), I will tell you.

اگر او (الان) رفته است، به شما خواهم گفت

If she will give me the money, I will (agree to) give her the product.

اگر او پول را به من بدهد، من (موافق هستم) محصول را به او بدهم