اسم مصدر یا gerunds کلماتی هستند که از فعل مشتق شده‌اند و به عنوان اسم عمل می‌کنند. یک اسم مصدر با اضافه کردن پسوند -ing به شکل پایه برخی افعال ( base form of a verb) ساخته میشود.
شکل ساختاری اسم مصدر در انگلیسی:
برای ساخت یک اسم مصدر باید -ing را به شکل پایه یک فعل اضافه کنید.
به مثال‌های زیر توجه کنید:
Sleep (verb) + ing = sleeping (noun)
(اسم) خوابیدن = ing + (فعل) خوابیدن
Wash (verb) + ing = washing (noun)
(اسم) شستن = ing + (فعل) شستن
قوانین املایی اسم مصدر (spelling rules) در انگلیسی:
گاهی اوقات وقتی -ing به یک فعل اضافه می‌کنیم و یک اسم مصدر می‌سازیم املای آن تغییر می‌کند. قوانین املای که باید در هنگام تشکیل اسم مصدر رعایت شود در زیر مورد بحث قرار گرفته است:
1.اگر که بخش آخر فعل از ساختار «صامت + مصوتی که بر آن تاکید میشود (stressed vowel) + صامت» پیروی کند، حرف آخر فعل را ابتدا دوبرابر می‌کنیم و سپس به آن -ing اضافه می‌کنیم.
Stop (verb) + ing = stopping (noun)
(اسم) ایست کردن = ing + (فعل) ایست کردن
Run (verb) + ing = running (noun)
(اسم) دویدن = ing + (فعل) دویدن
2.اگر که بخش آخر فعل از ساختار «صامت + مصوتی که بر آن تاکید نمی‌شود (unstressed vowel) + صامت» پیروی کند، حرف آخر فعل دوبرابر نمی‌کنیم و مستقیما به فعل -ing اضافه می‌کنیم.
Open (verb) + ing = opening (noun)
(اسم) باز کردن = ing + (فعل) باز کردن
3.اگر که فعل به «ie» ختم شود، ابتدا «ie» را به «y» تبدیل می‌کنیم و سپس به آن -ing اضافه می‌کنیم.
Lie (verb) ……. Ly + ing = lying (noun)
(اسم) دراز کشیدن = ing + (فعل) دراز کشیدن
Die (verb) …….. dy + ing = dying (noun)
(اسم) مردن = ing + (فعل) مردن
4.اگر که بخش آخر فعل به ساختار «مصوت + صامت + e» ختم شود، ابتدا «e» را از انتهای فعل حذف می‌کنیم و سپس به آن -ing اضافه می‌کنیم.
Come (verb) ……….. com + ing = coming (noun)
(اسم) آمدن = ing + (فعل) آمدن
Mistake (verb) ………. Mistak + ing = mistaking (noun)
اشتباه کردن (اسم) = + ing +(فعل) اشتباه کردن
5.اگر فعلی دو بخشی باشد و بخش آخر آن به «l» ختم شود، gerund آن در انگلیسی بریتانیایی و انگلیسی آمریکایی متفاوت خواهد بود.
*در انگلیسی بریتانیایی، ابتدا «l» را دوبرابر می‌کنیم و سپس به آن -ing اضافه می‌کنیم؛ به عنوان مثال:
Model (verb) ……………. Modell + ing = modelling (noun)
(اسم) طراحی کردن = ing + (فعل) طراحی کردن
*در انگلیسی آمریکایی «l» زمانی دوبرابر میشود که بر بخش دوم فعل تاکید شود (stressed باشد)؛ به عنوان مثال:
Control (verb) ……………. Control + ing = controlling (noun)
(اسم) کنترل کردن = ing + (فعل) کنترل کردن
اما:
Model (verb) + ing = modeling (noun)
(اسم) طراحی کردن = ing + (فعل) طراحی کردن
کارکرد اسم مصدر (function) در انگلیسی:
یک اسم مصدر می‌تواند چندین نقش را در جمله ایفا کنید:
1.فاعل یک جمله
2.مفعول یک جمله
3.مفعول یک حرف اضافه
4.متمم فاعلی
5. نقش اسم مصدر بعد از افعال عبارتی (phrasal verbs)
6. اسم‌های مرکب (compound nouns)
7. بعد از تعدادی اصطلاح انگلیسی
8. متمم مفعولی
***نقش اسم مصدر به عنوان فاعل جمله:
اسم مصدرها میتوانند به عنوان فاعل جمله عمل کنند؛ به عنوان مثال:
Dancing releases happiness hormone in body.
رقصیدن باعث آزادسازی هورمون شادی در بدن میشود.
Crying reliefs your pain.
گریه کردن دردتان را تسکین می‌دهد.
***نقش اسم مصدر به عنوان مفعول جمله:
اسم مصدر میتوانند به عنوان مفعول جمله عمل کنند؛ به عنوان مثال:
I love skying.
من عاشق اسکی کردن هستم.
I enjoy swimming.
من از شنا کردن لذت میبرم.
نکته: البته لازم به ذکر است که اسم مصدری فقط بعد از برخی افعال می‌آید؛
به عنوان مثال:
| فعل | معنی |
| Abhor | بیزار بودن |
| Acknowledge | اقرار کردن |
| Admit | تایید کردن |
| Advise | توصیه کردن |
| Allow | اجازه دادن |
| Anticipate | پیش بینی کردن |
| Appreciate | قدردانی کردن |
| Avoid | اجتناب کردن |
| Begin | شروع کردن |
| Cease | دست کشیدن |
| Celebrate | جشن گرفتن |
| Complete | کامل کردن |
***نقش اسم مصدر به عنوان مفعول حرف اضافه:
اسم مصدرها نمی‌تواند بلافاصله بعد از یک سری فعل ظاهر شود؛ بنابراین از طریق یک حرف اضافه به آن متصل میشود. اسم مصدری که بعد از یک حرف اضافه ظاهر میشود، نقش مفعول حرف اضافه را ایفا می‌کند؛
به عنوان مثال:
I am really interested in painting.
من واقعا علاقهمند به نقاشی کردن هستم.
I am afraid of jumping.
من از پریدن می‌ترسم.
لیست افعالی که اسم مصدری نمی‌تواند بلافاصله بعد از آنها در جمله ظاهر شود و با یک حرف اضافه به آن متصل میشود به شرح زیر است:
| فعل | معنی |
| Approve of | تایید کردنِ |
| Argue about | بحث کردن دربارۀ |
| Concentrate on | تمرکز بررویِ |
| Feel like | احساس کردن مثلِ |
| Forget about | فراموش کردنِ |
| Insist on | پافشاری کردن بررویِ |
| Think about | فکر کردن دربارۀ |
***نقش اسم مصدرها به عنوان متمم فاعلی (subject complement):
اسم مصدرها میتوانند به عنوان متمم فاعلی فعل ربط «be» (linking verb ‘be’) استفاده شوند؛
به عنوان مثال:
The best pleasure for Iranian is eating.
بهترین لذت برای ایرانی‌ها، خوردن است.
A good way to improve English is watching movies.
یک راه خوب برای تقویت زبان انگلیسی، دیدن فیلم است.
***نقش اسم مصدرها بعد از افعال عبارتی (phrasal verbs):
افعال عبارتی با فرمول «فعل + حرف اضافه یا قید» ساخته می‌شوند؛
به عنوان مثال:
How long do you keep on asking for money?
تا کی می‌خواهی پول بگیری؟
She always puts off washing the dishes.
او همیشه شستن ظرف‌ها را تاخیر می‌اندازد.
نکته: بعضی از عبارات فعلی هستند که شما حرف اضافه «to» می‌شوند؛
به عنوان مثال:
to look forward to (مشتاق چیزی بودن), to take to (علاقه داشتن به), to be accustomed to (عادت کردن به), to get around to (انجام دادن کاری) & to be used to (عادت کردن به ).
مهم است بدانید که «to» در این موارد یک حرف اضافه است؛ زیرا باید بعد از آن یک اسم مصدر (gerund) بیاید. «to» بخشی از عبارت مصدری (infinitives) نیست. می‌توانید بررسی کنید که آیا «to» یک حرف اضافه است یا بخشی از عبارت مصدری.
اگر که بتوانید بعد از «to» یک «it» قرار بدهید و همچنان جمله بامعنی بسازید می‌توان نتیجه گرفت که «to» یک حرف اضافه است و نیاز دارد که یک اسم مصدری (gerund) بلافاصله بعد از آن بیاید.
I am used to waiting for my husband for dinner.
عادت کرده‌ام که به وقت شام منتظر همسرم بمانم.
I look forward to trying your cuisine.
مشتاقانه منتظرم که غذاهای شما را امتحان کنم.
***نقش اسم مصدرها در اسم‌های مرکب (compound nouns):
در اسامی مرکبی که از اسم مصدر استفاده میشود، مشخص است که منظور اسم است نه فعل. به عنوان مثال در اسم مرکب «swimming pool» منظور «استخری برای شنا است نه «استخری که شنا می‌کند».
my grandparents have a swimming pool in their garden.
پدر بزرگ و مادر بزرگ من یک استخر شنا در باغشان دارند.
Since I have started running, I need a pair of running shoes.
از آنجایی که من دویدن را شروع کرده‌ام، به یک جفت کفش مخصوص دویدن نیاز دارم.
***نقش اسم مصدر بعد از تعدادی اصطلاح انگلیسی:
I can’t stand being in a place where I’m not respected.
نمی‌توانم بودن در مکانی که بهم احترام نمی‌گذارند را تحمل کنم.
It is no use trying to success by this way.
تلاش برای موفقیت از این روش فایده‌ای ندارد.
I couldn’t help eating pizza.
نتوانستم از خوردن پیتزا خودداری کنم.
This book might be worth reading.
این کتاب شاید ارزش خواندن داشته باشد.
***نقش اسم مصدر به عنوان متمم مفعولی:
نقش اسم مصدر به عنوان متمم مفعولی با فعل‌های محدودی اتفاق می‌افتد که رایج ترین آنها call & consider است:
She considers laziness getting up at 10 a.m.
او بیدار شدن در ساعت 10 صبح را تنبلی می داند.
How can you call this scrawling an artwork?
چگونه می توانید این خط خطی را یک اثر هنری بنامید؟
مقایسه مصدرها (gerunds) و وجه وصفی مضارع (present participle) در انگلیسی:
مصدرها و وجه وصفی مضارع هر دو از فعل ساخته می‌شوند و هر دو نیز -ing می‌گیرند؛ اما نقش آنها در جمله متفاوت است:
1.اسم مصدرها نقش اسمی (noun) دارند.
2.وجه وصفی مضارع نقش فعلی (verb) و وصفی (adjective) در جمله دارند.
به مثال‌های زیر توجه کنید:
مصدر:
Studying is one of my favorite hobbies.
مطالعه کردن یکی از سرگرمی‌های محبوب من است.
وجه وصفی مضارع (نقش فعلی):
I was studying my lessons this morning.
امروز صبح داشتم درس‌هایم را مطالعه می‌کردم.
وجه وصفی مضارع (نقش وصفی):
Going to cinema with close friends is exciting.
با دوستان نزدیک به سینما رفتن هیجان‌انگیز است.
نکته: بعد از برخی افعال می‌توان هم اسم مصدر (gerunds) آورد و هم عبارت مصدری (infinitives):
1. اگر بعد از افعال remember/ regret به معنای به یاد داشتن / پشیمان شدن، از شکل gerund فعل استفاده کنیم بدین معناست که آن عمل در گذشته اتفاق افتاده است:
I remember going to Dubia in 2015.
به یاد دارم که در سال 2015 به دبی رفتم.
I regret entering to this university.
از ورود به این دانشگاه پشیمان شدم.
اما اگر این افعال با شکل infinitive فعل استفاده شود بدین معناست که آن عمل در آینده اتفاق خواهد افتاد:
Remember to turn of the light.
یادت باشد که چراغ را خاموش نکنی.
I regret to inform you that you father is died.
با کمال تاسف به شما اطلاع می دهم که پدر شما فوت کرده است.
2. اگر بعد از فعل stop به معنای «ایست کردن» از gerund استفاده کنیم بدین معناست که می‌خواهیم عادتی را کنار بگذاریم:
She wants to stop sleeping too much.
او می‌خواهد خوابیدن زیاد را ترک کند.
اما اگر بعد از آن از infinitive استفاده کنیم بدین معناست که توقف کرده‌ایم تا کاری را انجام دهیم:
They stooped to eat breakfast in the way.
او در مسیر توقف کرد تا صبحانه بخورد.
3. اگر بعد از فعل try به معنای امتحان کردن از gerund استفاده کنیم بدین معناست که آزمایشی را انجام بدهیم (امتحان کنیم) تا نتیجۀ مطلوبی بگیریم:
Try exercising every morning.
هرروز صبح ورزش کنید (امتحان کنید).
اگر که بعد از آن از شکل infinitive استفاده کنیم به معنای تلاش کردن است:
Please try to observe silence in my classes.
لطفا سعی کنید در کلاس های من سکوت را رعایت کنید.
4. اگر بعد از افعال see/ hear/ watch به ترتیب به معنای «دیدن، شنیدن، نگاه کردن» از gerund استفاده کنیم بدین معناست که فقط یک بخش از کار را دیده یا شنیده‌ایم.
I saw her dancing.
او را درحال رقصیدن دیدم.
اما اگر بعد از این افعال فعل سادۀ infinitive بیاوریم بدین معناست که کل کار را دیده یا شنیده‌ایم:
I heard him tell you his all secrets.
شنیدم که او تمام رازهایش را به تو گفت.
چگونه اسم مصدرها (gerunds) را منفی کنیم؟
اگر که می‌خواهید یک عمل منفی یا عدم وجود یک عمل را نشان دهید به سادگی قبل از gerund از «not» استفاده کنید.
به عنوان مثال:
Not sleeping in my classes is a new rule.
نخوابیدن در کلاس من یک قانون جدید است.
I made my family sad by not accepting that job.
من با قبول نکردن آن شغل خانواده‌ام رو ناراحت کردم.
مقایسه عبارت مصدری (infinitives) و اسم مصدری (gerunds) در انگلیسی
عبارت مصدری یا infinitives یکی از اشکال فعل است که در ابتدای خود «to» دارد؛ به عنوان مثال to go, to walk, to cook, to sleep, …. این راحت‌ترین شکل فعل است که می‌توانید آن را مطابق جمله خود درآورید.
به عنوان مثال «he eats» به معنای «او می‌خورد»، دیگر حاوی عبارت مصدری «to eat» نیست؛ در عوض آن را به شکل ساده سوم شخص مفرد فعل، یعنی «eats» در آورده است.
اسم مصدر یا gerunds کلماتی هستند که از فعل مشتق شده‌اند و به عنوان اسم عمل می‌کنند. یک اسم مصدر با اضافه کردن پسوند -ing به شکل پایه افعال ( base form of a verb) ساخته میشود.
با این حال بسیاری از مردم کاربرد این دو را با یکدیگر اشتباه می‌گیرند. هردوی آنها به عنوان فاعل جمله یا متمم فاعلی استفاده می‌شوند؛ اما gerunds طبیعی‌تر و معمولی‌تر به نظر می‌رسد و infinitives بیشتر علمی و فلسفی به نظر می‌رسند:
Sleeping enough is important. (it sounds more natural)
خواب کافی مهم است. (طبیعی تر به نظر می‌رسد)
To sleep enough is important. (it sounds more abstract)
به اندازه کافی خوابیدن مهم است. (انتزاعی تر به نظر می‌رسد)
نکته: از gerund و infinitive می‌توان به جای هم استفاده کرد مگر اینکه:
1. زمانی که infinitive نقش صفت جمله را ایفا می‌کند نمی‌تواند با gerund جایگزین شوند.
is there any food eating?❌
Is there any food to eat? ✔
آیا غذایی برای خوردن وجود دارد؟
2. بعد از برخی از افعال گذرا (مانند plan, decide, forget به ترتیب به معنای برنامه ریختن، تصمیم گرفتن، فراموش کردن) فقط می‌توان از infinitive استفاده کرد نه یک gerund. این افعال تمایل دارند به چیزی اشاره کنند که هنوز اتفاق نیوفتاده است.
I planned hanging out with my friends.❌
I planned to hang out with my friends. ✔
من دوست داشتم با دوستانم معاشرت کنم.
I decided buying that apartment.❌
I decided to buy that apartment. ✔
من تصمیم گرفتم آن واحد آپارتمان را بخرم.
I forgot turning off the light.❌
I forgot to turn off the light. ✔
من فراموش کردم لامپ را خاموش کنم.
3. یک transitive نمی‌تواند بعد از یک حرف اضافه دیگر بیاید درحال که یک gerund می‌تواند.
Special skills are needed for to translate.❌
Special skills are needed for translating. ✔
مهارت های خاصی برای ترجمه لازم است.
آیا قبل از gerund از اسم/صفت/ ضمیر ملکی استفاده کنیم؟
مقامات زبانی معمولا استدلال می‌کنند که جمله‌ای مانند if me coming with you bothers you, I won’t come به معنای :«اگر آمدن من با شما، شما را آزرده می‌کند نخواهم آمد» صحیح نیست آن هم به دلیل استفاده از ضمیر مفعولی «me» قبل از gerund (coming) است. صحیح آن است که از صفت ملکی «my» به جای «me» استفاده کنیم؛ یعنی بگوییم if my coming with you bothers you, I won’t come.
جمله اول در هرصورت اشتباه است چون اگر به جای coming اسم دیگر نیز جایگزین کنیم (me + noun) ساختار جمله اشتباه خواهد شد.
با این حال استفاده از صفت ملکی در این بافت بسیار رسمی تلقی میشود و در گفت و گوهای غیر رسمی بسیار ضمیر مفعولی به جای آن استفاده میشود. اما ما توصیه می‌کنیم که از اسم یا صفت ملکی در نوشته‌های رسمی استفاده شود.
نکته: زمانی که اسم بعد یک وجه وصفی مضارع (present participle) است نیاز نیست که از صفت ملکی قبل از استفاده کنید (صفت ملکی فقط با gerund قابل استفاده است).
به عنوان مثال در جمله:
That man smoking will finally talk to me.✔
مردی که دارد سیگار می‌کشد در آخر با من حرف خواهد زد.
Smoking یک فعل وجهی است نه یک gerund؛ در نتیجه نمی‌توان آن را به شکل زیر نوشت:
That man’s smoking will finally talk to me.❌
چون در نهایت آن مرد حرف خواهد زد نه عمل سیگار کشیدن او!
عبارت اسم مصدر یا gerund phrase در انگلیسی
عبارت اسم مصدر، کل عبارتی است که اسم مصدر در آن وجود دارد و شامل هرچیزی است که اسم مصدر را توصیف می‌کند یا آن را نشان می‌دهد. یک عبارت اسم مصدر می‌تواند فقط شامل اسم مصدر باشد یا ترکیبی از آن با عبارات قیدی، مفعول مستقیم، مفعول غیر مستقیم. عبارت اسم مصدر نمونه‌ای از عبارت اسمی است.
به مثال زیر توجه کنید:
Reading every point of laundry guide is essential for washing the clothes.
خواندن تمام نکات راهنمای لباسشویی برای شستن لباس ضروری است.
به نکات زیر توجه کنید:
1. عبارت مصدر نیز مانند اسم مصدر نقش اسمی در جمله دارد.
2. عبارت مصدر نیز می‌تواند نقش فاعل جمله ایفا می‌کند.
3. عبارت مصدر نیز مانند مصدر میتوانند با ضمیر جایگزین شوند.
Reading every point of laundry guide is essential for washing the clothes. It will help to not harm your clothes.
خواندن تمام نکات راهنمای لباسشویی برای شستن لباس ضروری است. این کار کمک می‌کند که به لباس‌های شما آسیبی نرسد.
4. عبارت مصدر می‌تواند نقش متمم فاعلی نیز داشته باشد.
What is essential for not harming your clothes is reading every point of laundry guide.
آنچه برای آسیب نرساندن به لباس های شما ضروری است، خواندن تمام نکات راهنمای لباسشویی است.
5. عبارت مصدر می‌تواند به عنوان مفعول مستقیم نیز استفاده شود.
I hate reading every point pf laundry guide.
من از خواندن تک تک نکات راهنمای لباسشویی متنفرم.
6. عبارت مصدر به عنوان مفعول یک حرف اضافه نیز استفاده میشود.
I am sick of reading every point of laundry guide.
من نسبت به خواندن تک تک نکات راهنمایی لباسشویی بی‌حوصله هستم.
استثنا: کاربرد کلماتی که -ing دارند به عنوان اسم فعل (verbal noun)
کلماتی که -ing دارند و به عنوان اسم استفاده می‌شوند، گاهی اوقات نقش gerund ندارند. در استفادۀ غیر اسم مصدری آنها، معمولا «اسم فعل» نامیده می‌شوند. گاهی اوقات gerundها به عنوان شاخه‌ای از اسم فعل و گاها با یک عنوان دیگر استفاده می‌شوند.
تفاوت بین این اسم‌ها و gerund این است که اینها قابلیت توصیف قید و گرفتن مفعول ندارند. همچنین میتوانند جمع بسته شوند (pluralized).
کلماتی مانند painting, killing & building به معنای «نقاشی کشیدن، کشتن و ساختن» وقتی یک فعالیت را توصیف می‌کنند نقش gerund را ایفا می‌کنند؛ اما وقتی یک شعی ملموس یا رویداد دیگری را توصیف می‌کنند نقش اسم فعل را ایفا می‌کنند.
به مثال هی زیر توجه کنید:
اسم مصدر یا gerund:
Painting is my favorite hobby.
نقاشی کشیدن سرگرمی محبوب من است.
اسم فعل یا verbal nouns:
My favorite paintings are Leonardo da Vinci’s.
نقاشی‌های محبوب من نقاشی‌های لئوناردو داوینچی است.
اسم مصدر با مفهوم مجهول (passive sense)
به طور کلی دو نوع gerund وجود دارد:
1. معلوم یا active
2. مجهول یا passive
اسم مصدر معلوم: کاری را شرح می‌دهد که گوینده یا نویسنده درحال انجام است.
I enjoy walking.
من از راه رفتن لذت میبرم.
اسم مصدر مجهول: کاری را که برروی آنها انجام شده را شرح می‌دهد. اغلب وقتی اسم مصدر بعد از افعال need, require & want میاید به معنای مجهول است.
به مثال‌های زیر دقت کنید:
I have three fabrics that need sewing.
من سه پارچه دارم که نیاز به دوخت دارد.
This document requires sealing.
این سند نیاز به مهر و موم دارد.
This house wants coloring.
این خانه رنگ آمیزی می خواهد.
تمایز gerund از نقش‌های دستوری دیگر
مهم است که تفاوت بین gerund و سایر نقش‌های دستوری را درک کنید. Gerunds به عنوان اسم استفاده می شوند، در حالی که سایر نقش‌های دستوری مانند افعال، صفت ها و قیدها برای توصیف اسم ها استفاده می شوند.
